*** ๑๓ ตุลาคม ฟ้าร้องไห้ร้องหาอาลัยรัก นึกพระพักตร์ทรงเคยแย้มเกษมศรี 

แปดสิบเก้าชันษาเนิ่นนานปี พระทรงมีคุณล้นเกล้าเหนือเผ่าไทย ***

วลีคำนำเสนอเรื่องราวดีๆของวิถีชีวิตอิฉันเคียงไพรในพณาที่สัมผัสหยิบจับขึ้นใช้ในชีวิตประจำวันกับ๑โครงการในพระราชดำริของพ่ออยู่หัวในรัชกาลที่๙  อาจจะไม่ถูกสำนวนความอันใดสักเท่าไร แต่ร้อยวลีคำขึ้นเป็นประโยคนำพาความภาคภูมิใจที่ได้เกินบนแผ่นดินสยาม เกิดเป็น๑ปวงประชาใต้ร่มพระบารมีของพ่ออยู่หัวในรัชกาลที่๙  กับร้อยเรื่องเล่ากับสิ่งที่ลงแรงกายก้าวเดินเคียงดินด้วย๒เท้ากระทำปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตตามพระราชดำริ ชีวิตพอเพียง ในสถานแห่งมหามายา ภูมายาเทวีสถาน ให้ชนรุ่งหลังที่ก้าวเดินในสถานได้เห็นแม้เพียงบางส่วนกับการคืนความอุดมสมบูรณ์ให้ผืนดินตามพ่อที่ก้าวเดินทรงงานเพื่อเราชาวสยาม อยู่ดี กินดี ไม่ต้องเหนื่อยอย่างที่แล้วมา …

 

มหามายา ภูมายาเทวีสถาน ย้อนรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้ ย้อนไปในวันวานอิฉันไม่เคยได้สัมผัสกับคำว่าพัฒนาผืนดิน เพราะด้วยใจคิดเสมอมาว่าผืนป่านั้นคงความอุดมสมบูรณ์ด้วยตัวมันเองอยู่แล้ว แต่หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ทุกสิ่งพึงให้ย้อนคิดให้ปรับปรุงคุณภาพดินให้อุดมสมบูรณ์ก่อนเป็นลำดับแรก ด้วยดินในสถานที่ครอบครองนั้นยากกับการปลูกไม้ให้เจริญงอกงาม เพราะสารอาหารขาดสิ้นไปจากดิน อิฉันนึกถึงโครงการในพระราชดำริของ พ่ออยู่หัวในรัชกาลที่ ๙ พัฒนาผืนป่าให้ดินแหล่งทำมาหากินนั้นอุดมสมบูรณ์ อิฉันเริ่มก้าว๒เท้าเข้าหาหน่วยงานภาครัฐ โครงการรักษ์ต้นน้ำ อำเภอ ทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี อิฉันได้เข้าไปปรึกษาปัญหาของผืนดินในสถานรวมไปถึงรอบขอบสระน้ำที่ขุดเพื่อกักเก็บน้ำไว้ใช้ทางการเกษตรและเลี้ยงสัตว์มงคลในสถาน เศรษฐกิจพอเพียงเคียงดินกับ๑โครงการในพระราชดำริของพ่ออยู่หัวในรัชกาลที่๙ ที่ทรงมอบไว้ให้เป็นมรดกของปวงประชาในแผ่นดินสยาม  …

 

 

เราทุกคนก็เหมือนก้อนดินแค่ก้อนหนึ่งที่พ่อทรงก้าวเดินไกลในทุกสถาน พัฒนาเปลี่ยนทุกข์ให้กลายกลับเป็นสุข ด้วยวิถีชีวิตเราทุกคนในแดนดินถิ่นทุรกันดารต่างเสมือนสิ่งเปราะบาง ไร้ค่า ไร้ความหมายในพงไพร เราต่างอ่อนแอเหมือนโคลน ไหลไปตามทางเรื่อยไปกับวิถีชีวิตในแต่ละวันกับสภาพสิ่งแวดล้อมเราต่างอิงอาศัย เมื่อน้ำแห้งไป ก็แตกระแหงมีน้ำพระทัยจากพ่อที่เปลี่ยบเสมือนพลังในพระบารมีเดียวที่ยึดเราเหนี่ยวรั้ง เราทุกคนในที่ห่างไกลไว้ให้กล้าแข็ง พ่อทรงรวมผู้คนมากมายในแผ่นดินให้ทรงพลังแข็งแรง พ่อทรงรวมเม็ดดินทุกเม็ดที่อิงอาศัยใต้ร่มพระบารมีให้เป็นแผ่นดินเดียวกัน …

ก้มกราบลงเบื้องปฐวีในสถาน เพราะพวกเราเป็นดินไม่ดีพอต้องพึ่งพาแนวทางของพ่อพัฒนาตน พ่อเหนื่อยมามากกับสิ่งที่พระองค์ท่านทำเพื่อผืนดินของพระราชาให้มากคุณค่าด้วยความพอเพียงเคียงดินที่พ่อก้าวเดิน กาลผันผ่าน..ล่วงเลย..จนดับแล้วกลับสู่ฟ้าเบื้องบนสรวงสวรรค์คาลัย ๑๓ ตุลาคม วันที่เราชาวสยามสิ้นแล้วซึ่งร่มโพธิ์แก้ว ขอกราบคุณแห่งพระราชาที่พระองค์ท่านทรงฝากสิ่งดีงามไว้ให้เราชาวสยามได้สืบสาน ต่อ แม้สิ่งที่กระทำนั้นจะเป็นเพียง๑ในล้านที่พ่อทรงงานเพื่อปวงประชาก็สุขใจ … 

 

 

เราชาวสยามเสมือนก้อนดินแลเม็ดทรายต่างก็รู้ พ่อต้องทรงงานเพื่อปวงประชาเหนื่อยสักเพียงไหน พ่อต้องลำบากใจกาย ไม่เคยสิ้น เพราะพ่อรู้ พ่อคือพลังแห่งแผ่นดิน
ให้เราพออยู่พอกินกันต่อไป แม้ค่ำคืน ๑๓ ตุลาคม จากนี้ไปชาวสยามไร้สิ้นแสงใต้ร่มพระบารมีแห่งพระราชา เราทั้งผองร่วมกันรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของพ่ออยู่หัว ด้วยใจรักษ์และภักดีอย่างหาที่สุดมิได้ แสงดวงแก้วดับสิ้นลงแต่แสงแห่งความจงรักด้วยภักดียังคงสาดส่องให้เราก้าวเดินเจริญตนตามในวิถีของพ่อ หากไม่ลงมือกระทำจะไม่รู้ถึงความเหนื่อยยากลำบากกาย สองมือพ่อเคยปาดเหงื่อทรงก้าวเดินไปกลางไพรในพณา พ่อไปในทุกสถานที่ทุรกันดาร สถานที่ๆพ่อไปไกลกว่าที่เราคิด สิ่งที่พ่อคิดคือปวงประชาเป็นสุขใต้ร่มพระบารมี แสงเทียนพริ้วไสวเบื้องหน้าเราทั้งผองจิตน้อมกราบในพระมหากรุณาธิคุณ ย้อนความรำลึกร่วมใจน้อมศีรก้มลงกราบผืนปฐวี …  

 

 

หญ้าแฝก ต้นไม้ของพระราชาก้าวเดินเคียงดิน คุณประโยชน์มากล้นอิฉันสัมผัสนำพาแฝกมาลงปลูกไม่เสียทรัพย์เลยสักบาทสตางค์แดงเดียว ด้วยโครงการรักษ์ต้นน้ำของพระราชา ผลิดกล้าแฝกไว้แจกจ่ายให้กับปวงประชาของพระราชา หญ้าแฝกนับแสนต้นกับโครงการของพ่อในสถานแห่งมหามายา อิฉันทำเรื่องขอไปยังเจ้าหน้าที่ดูแลพัฒนาผืนป่า อำเภอ ทองผาภูมิ จังหวัด กาญจนบุรี ช่วยคัดกอหญ้าแฝกขนาดกำลังงามมาจัดวางไว้เบื้องหน้าพระบรมฉายาลักษณ์ของพระราชาในดวงใจ หลายคนถามไม่สวยเลย ไม่สวยนำมาจัดวางเพราะหลายคนไม่เคยเห็นหญ้าแฝก อิฉันจึงตั้งใจนำมาให้ผู้คนที่แวะเวียนผ่านไปมาในในสถานได้ชม และสัมผัสถึงแฝกนั้นมากคุณประโยชน์อย่างไร ภาคภูมิใจที่ได้มีต้นไม้คลุมดินรากหยั่งลึกลงสู่ใต้ปฐวีของพระราชาไว้ในสถาน คุณหลายสิ่งดั่งวลีคำของพระราชาห็นคุณค่าของหน้าดินพึงรักษ์ไว้ให้ลูกสยามใต้ร่มพระบารมีในพ่ออยู่หัวในรัชกาลที่๙ได้ชม … 

 

*** พัฒนาผืนดินในสถานปลูกหญ้าแฝก ตามโครงการ๑ในพระราชดำริของพระราชาในรัชกาลที่ ๙ ***

 

*** พัฒนาผืนดินในสถานปลูกหญ้าแฝก ตามโครงการ๑ในพระราชดำริของพระราชาในรัชกาลที่ ๙ ***

 

 

แสงทองจากฟ้าสาดส่องนำพาความอุดมสมบูรณ์มาสู่สถานด้วยพระบารมีเศรษฐกิจพอเพียงเคียงดิน ตามรอยของพ่อ ที่ใดมีดินที่นั่นพึงมีน้ำจงรักษ์ไว้ซึ่งดินและน้ำ ทุกวันนี้จากที่ดินยากแก่การเจริญเติบโตของแมกไม้นานาพันธุ์ กลับผลิยอดชูใบให้เขียวขจีแม้จะเป็นสถานที่เล็กๆเพียง๓๑ไร่ที่โอบล้อมไปด้วยไพรพณา มองคราใดก็สุขใจที่ได้เกิดกำเนิดขึ้นมาเป็น๑ชาวประชาของพ่ออยู่หัวในรัชกาลที่๙  กับ๑โครงการดีๆของพระราชาทรงมอบไว้ให้เป็นมรดกของบุคลากรเราชาวสยามได้สานต่อ …

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

จากวันนี้แม้วันเวลาจะผ่านไปนานสักเพียงใด หากก้อนดินในสยามทุกก้อนที่พ่อรัก ต่างรวมพลังสามัคคีเป็นดินผืนเดียวกัน เหล่าต้นกล้าที่พ่อทรงปลูก(ฝัง) นั้นก้คือ คุณค่าความเป็นคน ต้นไม้ที่พ่อปลูกหาใช่ไม้ใดอื่นแต่ต้นที่พ่อคอยดุแลคือเหล่าปวงประชาใต้ร่มพระบารมีของพ่อทุกคน ไม่ว่าจะชนชาติใดศาสนาใดล้วนเป็น๑ต้นไม้ของพ่อที่พ่อรัก หากเพียงกล้าไม้ทุกคนรู้จักนำพาในสิ่งที่พ่อฝากไว้ให้สืบสาน ไม้เหล่านั้นจะสวยงามและยิ่งใหญ่ หากสืบสานและติดตามบทความนำพาชีวิตจากรอยเท้าที่พ่อก้าวไปในทุกสถานกับสิ่งที่พ่อกระทำ เจริญในตนได้ทั่วสยามดั่งที่พ่อตั้งใจหากเราใส่ใจน้ำในตนที่เราต่างเรียกว่า เหงื่อ เหงื่อเรานั้นจะไหลหลากนำพาสิ่งที่กระทำด้วยแรงกายและแรงใจส่งให้เจริญในชีวิตตามวิถีพอเพียงของพ่อมาสู่ตน ตนและตนนั้นคือต้นไม้ ของพ่อ ที่พ่อเฝ้าดูแลยังเจริญงดงามให้พ่อชม …

แม้จะไม่ได้เพียงเสี้ยงของพ่อที่ทรงงาน แต่นำพาสิ่งที่พ่อสอนมาพัฒยาผืนดินในสถาน ให้แมกไม้เจริญงอกงามตามวิถีพ่อทรงดำรัส ป่าคือหัวใจของปฐวี ปฐวีพึงควรคู่กับน้ำ ผืนป่าเขียวขจีคือนำพาไว้ในสถานให้ซับน้ำไม่หลากไหลผิดทิศทาง วันนี้ได้ก้าวเดินตามทางของพ่อแสนสุขใจและภาคภูมิใจอย่างหาที่สุดมิได้กับโครงการที่พ่อทรงงาน ทุกย่างก้าวที่พ่อเดินในผืนดินถิ่นทุรกันดารนำพาส่งให้เขียวขจีด้วยแมกไม้นานาพันธุ์ พ่อเข้าถึงแหล่งน้ำในป่าใหญ่ทรงสร้างฝายชลอน้ำที่ไหลหลาก นำพาสิ่งเล็กน้อยเพียง๑หยดเหงื่อที่ไหลหลากพัฒนาผืนดินในสถาน ไม่เท่าหยาดเหงื่อขอพ่อที่ไหลริน พ่อคือต้นแบบของชีวิตบนผืนป่า อยู่เคียงป่ากับภาพของพ่อแสนสุขใจ พ่อจะสถิตในใจของเราเหล่าเรือนชานมายาเทวีตราบนานแสนนาน เพราะพ่อคือ พลังของแผ่นดินให้ลูกก้าวเดิน … 

 

ปล. สุดท้ายนี้ขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ ศูนย์สาธิตการพัฒนาและรณรงค์การใช้หญ้าแฝกด้านป่าไม้ที่ ๔ และสำนักอนุรักษ์และจัดการต้นน้ำ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช ที่แนะนำหลักการดำเนิดชีวิตตามรอยเท้าพ่อ เศรษฐกิจเพียงดินแบบพอเพียง ให้อย่างละเอียดหมั่นเพียรเข้ามาดูแลปรับปรุงพัฒนาแนวหญ้าแฝกนับแสนต้นให้ถูกวิธี รวมไปถึงกล้าไม้ใหญ่นานาพันธุ์อาทิเช่น ต้นกล้าไม้แดง ต้นกล้ายางนา ต้นกล้าไม้มะค่า ต้นกล้าไม้พยุง ร่วมร้อยต้นเสมือนร่วมร้อยดวงใจพัฒนาผืนป่าให้กลับคืนมาสู่ความเขียวขจี นำมาปลูกในสถานถวายพ่ออยู่หัวในรัชกาลที่๙ ร่มเงาแห่งพระบารมีแผ่ไพศาลให้สายศรัทธาในฟ้าเดียวกันได้เห็นเชิงเรียนรู้ ใช่รู้เพียงนามแมกไม้แต่ละสายพันธุ์แต่ยากที่จะเห็นผ่านสายตา พร้อมสัมผัสใกล้ชิดกับกล้าไม้งามของพ่อยืนต้นให้ร่มเงาในสถานให้พักพิง … แม่พระเพลิง