เทวานิวาสน์#๒

ปฐมมงคลผ่านถ้อยวลีความนำเสนอไว้ให้สายศรัทธาบนเรือนมายาเทวีได้ย้อนภิรมย์ชมเป็นแนวทางสืบสานต่อกับเจตนารมณ์ในบาทวิถีการเป็นผู้สร้าง สร้างใดสร้างได้แต่การสร้างตนให้เจริญตนในบาทวิถีแห่งศรัทธาที่ไม่แฝงการพาณิชย์นั่นสิเป็นเรื่องยากที่ไม่ต้องเสียเวลาคิด ยากนะยากมากที่คนจะยึดถือในครองจริตตนให้ปราศจากการค้าเทพเทวดาเพื่อหวังมี มีที่เกินตนมีที่เกิดขึ้นจากแรงขยับปากลวงให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เสริมส่งว่าตนคนคิดสร้าง สร้างใดไหนมี มีใดไหนต้องเล่ามีที่ว่าก็ล้วนอยากมีหน้ามีตาในแวดวงฅนไหว้พระบูชาเทพเจ้าด้วยกันทั้งนั้น เหตุบังเกิดจากความอยากเป็นคือปัจจัยสำคัญ อยากนี้สำคัญไฉนๆเลยกรูถึงไม่นิยามในค่านิยมอยากสร้างตามกระแส สันดานความเป็นกรูชอบสร้างในทุกสิ่งที่ได้มาด้วยผลกำไรในอาชีพแต่ด้วยสันดานอีกเช่นกันไม่เคยคิดสร้างสิ่งใดๆจากแรงทรัพย์จากผู้อื่น ปากคนมันไว้ใจไม่ได้สักปากรับร้อยบอกพัน ควักพันจ่ายแสน ทั้งนี้ทั้งนั้นอื่นใดอันใดทั้งหมดทั้งมวลนั้นขึ้นอยู่ที่สันดาน ตนคนคิดสร้างถูกขัดเกลามาเยี่ยงไรจากสถาบันแรกของชีวิตนั้นก็คือ *** ครอบครัว *** ที่มีพ่อ-แม่บังเกิดเกล้าเป็นผู้อบรมสั่งสอนๆให้ดีมีชัยในชีวิตไปกว่าครึ่งทาง โดยเฉพาะเส้นทางชีวิตบนโลกมายาศาสตร์ที่ไม่เป็นประสาทนับวันยิ่งหายากขึ้นทุกที สานุบนเรือนกรูรวมไปถึงสายศรัทธาในฟ้าเดียวกันจงรักไว้ด้วยสิ่งที่ตนเคารพและรักษ์ไว้ด้วยการบัตรพลีบูชาถวาย เรียบง่ายได้ใจความกับวิถีตนมีไม่ต้องยิ่งใหญ่ไปกว่าใครของให้สิ่งที่ตนมีคือ รักที่คงไว้ด้วยรักษ์เป็นพอ …

*** แสงประทีปสาดส่องใจ ในวิถีแห่งศรัทธา ***

แรกเริ่มเดิมความในวิถีแห่งศรัทธาไม่ว่าจะด้วยศาสตร์ใดในโลกาภิภพต่างใช้แสงเป็นสื่อกลางในการนำพาด้วยกันทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นความเชื่อการเกิดกำเนิดรวมไปถึงความเชื่อที่ต่างยึดถือไว้ยามตายต่างก็นำพามาซึ่งแสงสว่างสาดส่องด้วยกันทั้งสิ้น แสงใดก้แสงนั้นมองด้วยตาเปล่าก็เหมือนกันทุกดวงที่สว่างไสวเปลวไฟล้อเล่นลมสายตาเมื่อจับจ้องพึงย้อนมองผ่านวัตถุทึกแสงที่เรียกตนว่า คนผู้ศรัทธา ต่างจุดแสงสว่างให้สาดส่องด้วยเจตนารมย์ในตนที่แตกต่างกัน บ้างก็จุดเพื่อสาดส่องเสริมส่งดวงชะตาราศีศก บ้างก็จุแสงสว่างให้สาดส่องในศาสนว่าด้วยพิธีกรรม กรรมใดไม่มีใครเล่าขานเพราะการเล่าขานขยายความเรื่องแสงจะดับสิ้งลงซึ่งรายได้การนำเสนอขายที่งดงามผ่านคติความเชื่อ เชื่อต้องมีสติเพราะสติคือจุดเริ่มต้นของทุกสิ่งที่จิตในกายานำพาให้คิดทำก่อนลงแรงตนกระทำในสิ่งใดนั้นโดยเฉพาะการจุดแสงให้สาดส่องสว่างขึ้นนั้นต้อ จุดใจตนให้สว่าง ความสว่างในใจตนจะนำพาให้ตนนั้นห่างไกลจากความงมงาย ถ้าไม่ไร้สิ้นสติสัมปชัยญะ …

*** ศรียันตรา ***

เรียบง่ายได้ใจความไม่มากเรื่องมากความตามกระแสสาดทาผ่านจอให้มากเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องศาสตร์แห่งมายากับการรังสรรค์สร้าง *** เทวานิวาสน์ *** ถวายพระบิดามหาโยคีศวรสถิตเคียงคู่พระมารดาชนนีศรีมหาการุณษเดวี ผ่านวิถี๑ตำนานชีวิตที่ยังมีลมหายใจมานั่งกดแป้นพิมพ์ผ่านตัวอักษรไว้ให้สานุบนเรือนชานมายาเทวีได้ย้อนอ่าน ปากคนนั้นสำคัญไฉนอย่าได้ให้ค่าเสียรู้ฅนนำพระนามแห่งทวยเทพเทวดามาหากินให้เสียเวลา มันตรา-ยันตรา ๒สิ่งถูกกำหนดไว้ด้วยตนคนบูชาการหยิบจับมือใครขึ้นเขียนก็ไม่สู้๒มือเราผู้สร้างหยิบจับขึ้นวาง ยันตรากำกับด้วยเทวมนต์สำเร็จรูปคงทนและคมชัดคงรูปไว้ชั่วลูกสืบหลาน ย้อนคิดทบทวนความในยุคสมัยสาดทาจ๊ะหยามยังไม่นิยามท่องแดนภารตะ๙เดินภิรมย์จริตในดงแขก แขกที่เมืองแขกหาใช่ดงแขกณ.สยามที่จ้องแหกตาหาแดก ซื้อติดไม้ติดมือมาก็ร่วม๓ทศวรรษได้หยิบจับขึ้นใช้ก้สุขใจที่ไม่โดยไอ้ต้มแลอีตุ๋ยลวงหลอกให้เสียทรัพย์ เพราะสันดานชอบเดินซับเหงื่อเลยกระจ่างในจริตทุกมุมมองๆแล้วไม่เคยมองผ่าน เดินผ่านก้ขอให้ได้แวะซื้อไว้ดีกว่าใช้แล้วไม่ให้ใช้มีเสียดายแย่ …

ชีวิตไม่เคยย่ำแย่เพราะทำนำพาตนให้เพียรตนในวิถีทำ ทำเป็นสันดาน ด้วยสันดานไม่ชอบถามไม่ชอบจึกจ๋าเกรงพลังแห่งศรัทธาที่มีจะสึกกร่อน ช๊อบชอบทำตามเฉพาะองค์ครูเรือนชานมายาเทวีกำหนดให้ทำเพราะทุกรายการตามลำดับที่ทำล้วนมีที่มารู้ถึงความหมาย ชื่อมงคลนามมงคลการในกาลอันเป็นมงคลที่ได้มาจากพลังแห่งธรรมชาติกำหนด แต่ไม่เคยนิยามใช้ตามแรงลมปากจากใครทั้งสิ้น ต่อจะให้มันผู้นั้นมากมีชื่อเสียงเพียงใดก็ไม่เคยอยู่ในสายตา ตามองตาย่อมรู้ถึงสันดานจำพวกสาดทาจ๋าล้วนแล้วแต่จ้องหาช่องว่างหาแดกภายใต้นามของทวยเทพเทวดาด้วยกันทั้งสิ้น น่าอนถาสิ้นดี ชีวิตยังไม่สิ้นก็ต้องหมั่นเพียรทำในสิ่งที่รักให้คงไว้ด้วยรักษ์ รักษ์สร้างไว้ให้เป็นมรดกของแผ่นดินตามวิถีศรัทธาจนๆที่เจียมตนทำเท่าที่ทำได้ ได้ทำตามความที่วาดฝันไว้ให้สำเร็จก็สุขใจ …

*** บุปผางามนามมงคล สร้าง ***

ใจเป็นสุขกับสิ่งที่ยึดถือคือการกำเนิดเกิดสิ่งอันเป็นมงคลนามของแมกไม้นานาพรรรตามวลีคำองค์ครู มหาพรหม เราต่างก็รู้กันดีว่า พรหมเทพ คือเทพผู้สร้างฤดูกาลแมกไม้นานาพรรณ มหาพรหมราชินีแห่งพงไพรกำลังผลิดอกเป็นมิ่งหมายมงคลกับการรังสรรค์สร้าง เทวานิวาสน์ ฤกษ์งามยามดีว่าตามใครไม่เคยอยู่ในสมองกรูเลยสักครา ในสมองมีแต่คำองค์ครูกล่าว แมกไม้นานาพรรณนามมงคลยึดไว้เป็นหลักชัย ชัยแห่งชีวิตตนคนคิดสร้างไม่ต้องกางตำราหาฤกษ์งามยามดีคำว่าบุปผานามมงคลผลิบานอะไรก็ดีงามไปหมด ทบทวนความแต่แรกเริ่มกับการเป็นผู้สร้างในยุคสมัย เทวสถาน องค์เจ้าแม่ศรีมหาอุมา-กาลีเทวี เมื่อ ๓๖ศกที่ผ่านมาก็ไม่เคยกางตำราสำเร็จรูปหาฤกษ์งามยามดี ดีนั้นต้องเริ่มดีด้วยความคิด คิดดีส่งต่อให้วิเคราะห์แยกแยะดีชั่วให้พ้นทางชีวิตในวิถีตนคนคิดสร้าง …

ที่ผ่านมาทุกการสร้าง๙เดินหน้าไปด้วยดีในทุกสิ่ง เพราะ คิดทำนำพาตน ไม่เคยคิดทำตามลมปากคำใครมาใช้ในวิถีตน คำองค์ครูกล่าวไว้เตือนใจตน คนทุกคนต่างกำเนิดเกิดมามีหน้าที่แตกต่างกัน มากคนเกิดก็เพียงรอวันตาย อย่าเสียชาติภพที่กำเนิดเกิดเป็นคน เมื่อเกิดแล้วพึงเพียรเรียนรู้ค้นหาความเป็นตนให้พบเจอ ตนชอบ ตนรักษ์ในสิ่งใดพึงเคารพในสิ่งนั้นไว้ให้เป็น๑ ๑นั้นจะครองตนให้เป็น๑เดียวในแวดวงดงรักษ์ศรัทธาในทวยเทพเทวดา มองใครมองได้แต่อย่าเพียงจ้องมองในสิ่งที่เขากระทำเพียงอย่างอย่างเดียว สวยครบจบในความสำเร็จนั้นจงมองให้ครบ๓๖๐องศาจิตพร้อมพิจารณาว่า ตนคนที่สร้างเขาสร้างด้วยวิถีใด สร้างด้วยแรงหรือสร้างด้วยปาก จงอย่าใช้ปากในการสร้างเทวานิวาสน์ถวายต่อเรา แต่จงใช้แรงคิดผ่านแรงกระทำตนด้วยอาชีพที่สุจริตผ่านผลกำไรที่ได้มานั้นต้องสุจริต เหมือนสิ่งมีชีวิตทุกชีวิตบนโลกาพิภพนี้ไม่เคยต้องดูฤกษ์งามยามดี ไฉนเลยถึงรู้การในฤดูกาลผลิดอกออกผล จงพิจารณาในสิ่งรอบข้างไว้เป็นแนวทางทางแห่งแมกไม้นานาพรรณไว้เตือนตนคนชอบสร้าง …

*** มันตรา งานโครงสร้าง***

วิถีตนคนชอบสร้างเช่นกรู กรูชอบคิดแน่แท้กรูชอบมโนจิตในสิ่งที่รักคงไว้ด้วยรักษ์ รักษ์ที่จะสร้างสิ่งที่มีคืออัตลักษณ์ความเป็นตน สร้างกับงานโครงสร้างก็เหมือนๆกันหมดจะต่างกันที่รูปแบบในสิ่งที่ก่อสร้าง ต่างกันที่ขนาด ต่างกันที่ความคงทนถาวรด้วยวัสดุที่เลือกใช้ แต่บรรพชนต้นกำเนิดสายศรัทธาเหนือยันใต้อารยธรรมภารตะศรัทธาต่างสกัดศิลาให้กำเนิดเทวลัย การในกาลผ่านเลยมาฃเข้าสู่ยุคโลกาภิวัติน์การเข้าถึงในทุกมิติภพเปลี่ยนคุณค่าความเป็นคนให้ด้อยค่าลงเพราะอยากมีเพื่อเด่น ต้องมีเพื่อดัง ไม่แปลกที่ยุคสมัยนี้ชอบทำลายล้างสิ่งที่ธรรมติชาติสร้างไว้ร่วมล้านปีผ่านให้สิ้นลงเพราะการสร้างเพื่อสนองเจตานรมณ์ตนคนอยากมี มีใดมีได้แต่เพียงอย่ามีเพียงเพื่อไว้เล่าอ้างผ่านเท็จในจริตกับสิ่งที่มี มีในสิ่งที่พึงมีจะสอนให้รู้ค่ากับสิ่งที่สร้าง ต้องขอบคุณวิชาครูแต่ยุคสมัยเรียนเพาะช่างที่สอนให้รู้พูดให้เข้าใจถึงงานโครงสร้าง ทุกเส้นสายต่างมีที่มารวมกันคือความคงทน ความคงทนนั้นต่างกันที่ความคิดต่างกันที่วัสดุที่เลือกใช้และท้ายที่สุดความคงทนนั้นต่างกันที่ราคาและความรับผิดชอบต่อหน้าที่ของผู้รับเหมาในการก่อสร้าง …

ความคงทนถาวรนั้นกำหนดได้วัสดุในการสร้างตามติดด้วยราคาค่าก่อสร้าง ความเป็นสิริมากมงคลก็กำหนดได้ด้วยความเพียรที่มีในกายาตนคนคิดสร้างพึงนำสิ่งเหล่านี้มารวมกันในการรังสรรค์ เทวานิวาสน์ ให้ไว้เป็นมรดกของแผ่นดิน แต่บรรพชนภารตะแห่งศรัทธาสมานสามัคคีรวมพลังผ่านการสลักศิลาให้บังเกิดภาพผ่านจริตคิดมโนของผู้คิดออกแบบ แบบลายเส้นผ่านการขีดเขียนลงบนก้อนศิลาสลักให้บังเกิดรูปนูนต่ำ-นูนสูง ศิลปะลอยตัวคือคุณค่าพลังกายารวมกันเป็น๑การสร้างเทวาวาสให้แล้วเสร็จ เสร็จมาร่วมพันปีก้ยังคงสภาพไว้ให้ชนรุ่นหลังได้ศึกษาค้นคว้าหาที่มาที่ประเมิณค่ามิได้ แต่ยุคนี้น่าแปลกสร้างจากผงปูนขึ้นรูปดีแท้ไฉนวางก้ามยิ่งใหญ่พาร้าวฉานไม่เว้นวัน จะรูไหนว่าด้วยวิถีรูนั้นอยากมีล้วนอยากเด่น แต่จะเด่นเป็นสง่าตรายนิรันดร์กาลนั้นหาได้คิดไม่ หมดแรงผ่อนความตายมาเยือนสิ่งที่มีด้วยลมปากชักชวนหว่านหวานมาให้ได้มี จะเป็นเช่นใดใครเล่าความอยากเป็นผู้ฟังบ้าง กรูนี้คงสุขใจจัง …

*** เรียบง่ายตามจริต ***

สุขในศุขตามจริตความเป็นกรูก่อนเคยมากความตามท้องเรื่องในแต่ละศาสนว่าด้วยพิธีบัตรพลีบูชาถวายต่อทวยเทพเทวดาในแต่ละเทศกาลงานมงคล ย้อนถามได้อะไรจากความในจิตต้องมากเรื่อง ตอบอย่างไม่ต้องคิดเลยว่าไม่ได้อะไรเลยเพราะทุกสิ่งที่นำพามาถวายล้วนเป็นขยะเมื่อแล้วเสร็จในกิจบัตรพลีบูชาถวาย จะไม่กำเนิดเกิดขยะจากแรงแห่งศรัทธา มรณานุสสติ นำพาให้กระจ่างรู้คิดพึงรู้ทำวิถีทำเท่านั้นที่จะนำพาให้ตนนั้นพบทางสว่างคือความสำเร็จ ไม่ต้องมากด้วยเครื่องให้มากเรื่องไม่ต้องจ้างใครมาหอนให้เสียทรัพย์ ๙เดินยืนซับเหงื่อไหลผ่านกายากรูก็สำเร็จเสร็จสิ้นมาทุกสิ่ง จะด้วยคิดสร้างอะไรไม่เคยลืมวันวานในอดีตกับโต๊ะพับเพียงโต๊ะเดียวก็เกินพอ ไม่มากความตามกระแสกลียุคที่ผ่านมาในยุคการมงคลในกาลก่อนแต่เริ่มหยิบจับขึ้นถวายก็เพียง๑โต๊ะพับชีวิตไม่เคยพับระหว่างทาง ใส่ใจในทุกสิ่งหยิบจับทำในทุกอย่างด้วยใจที่ตั้งใจ ไม่มีของบูชาใดจะมีค่าเท่าใจเราผู้สร้างต่างรู้แก่ใจตนเองว่าทำเพื่ออะไร จุดหมายปลายทางในสิ่งที่กระทำนั้นทำเพื่ออะไร เพื่อตน เพื่อการพาณิชย์ เพื่อสร้างชื่อเสียงเรียงนามตน หรือสร้างเพื่อทำลายในสิ่งที่ปากบอกใครต่อใครว่า เคารพบูชาเทพเทวดา คำตอบที่ลงแรงกระทำจะกึกก้องในจิตของผู้นำสร้าง จะเปิดเผยได้หรือปิดบังไปจนวินาทีสุดท้ายของชีวิตนั้นก้สุดแล้วแต่ ตนคนคิดสร้างในแต่ละบุคคล มีให้เห็นเป็นข่าวมีให้เห็นผ่านตาคิดได้ก็มีชัยในตนไปกว่าครึ่งทาง …

*** สว่างด้วยจิต ***

วลีคำองค์ครูเรือนชานมายาเทวีได้กล่าวไว้ว่า ดวงประทีปที่สว่างไสวนั้นต้องกำเนิดจากจิตผู้จุดที่สาดส่องสว่าง หากใจดับในบาทวิถีแห่งศรัทธาจงอย่าได้ให้ใจดวงนั้นนำพาแสงสว่างแรกให้สาดส่องสว่างในศาสนว่าด้วยพิธีนั้นๆ แสงสว่างด้วยจิตต้องไร้จริตในการปรุงแต่งเริ่มต้นขึ้นอีกครากับการเป็นผู้สร้างเทวานิวาสน์นั้นไม่จำเป็นต้องลงมือกระทำในทุกขั้นตอนด้วยตนเองเสมอไปใจเจ้าผู้สร้างบางสถานการณ์ยังไม่นิ่งพอด้วยสภาวะจิตรอบข้างในขณะประกิจว่าด้วยพิธีให้ผิดจริต แต่จิตที่เคียงข้างเจ้านั้นพร้อมด้วยความตั้งใจนิ่งในจิตพร้อมที่จะสาดส่องสว่างผ่านดวงประทีปให้สว่างขึ้นในความมืด นั้นคือปฐมมงคลฤกษ์ที่ต่างจากสถานที่ใดๆมักทำและกระทำด้วยตนคนผู้สร้างแต่เช้ารับอรุณ …

สำหรับเทวานิวาสน์ของเรานั้นการใรกาลราจรีคือพลังแห่งมายาในมหามายาที่พร้อมยืนหัตถารับแสงสว่างที่ผ่านจิตของสาวกผู้ภักดีแห่งเรา ไม่ลวงตน ไม่มโนในจริตตน คือวัตถุทึบแสงที่เรียกว่าสาวกแห่งเราจงส่งดวงประทีปนั้นให้กับเขาเดินทักษิณามันตราถวายต่อเรา กายาในกายหยาบหรือละเอียดบดเป้นผงเจ้าเท่านั้นที่จะรู้ดีว่าลมหายใจใดที่๙เดียวเจ้าแรงลมผ่าน๒รูจมูกนั้นคือ ใคร ไม่มีสถานที่ใดในสังคมฅนลักมูบูชาลักที่จะส่งต่อหน้าที่อันสำคัญนี้ให้กับผู้เข้าร่วมในศาสนว่าด้วยพิธีให้กับใครหน้าไหนทำ ไม่ว่าพิธีนั้นจะเป็นพิธีปฐมมงคลเริ่มจากรากฐานส่งต่อจนพิธีสุดท้ายของการสร้างนั้นก็คือการยกยอดฉัตรขึ้นสถิต เห็นมานักต่อนักนำเสนอหน้ายืน๑ล้วนแล้วแต่เป็นผู้นำสร้างต่างลงมือปีนป่ายขึ้นทำด้วยตนเองแทบทั้งสิ้น …

*** จัดวางมันตรา ***

ชีวิตยังไม่สิ้นซึ่งลมหายใจเข้าออกเอ่ยความผ่านจอกับการใช้เวลาว่างให้กำเนิดเกิดประโยชน์ ให้สายศรัทธาในฟ้าเดียวกันได้มีโอกาสร่วมรังสรรค์สร้างเทวาวาสเขียนมันตราศักดิ์สิทธิ์ โอม คเณยะ ปาติ โอม – โอม นมัช ศิวายะ – โอม ศักติ โอม – โอม กาลี โอม – โอมศิวะ-ศักติ โอม ตามวิถีองค์ครูชี้นำศรัทธาเรียบง่ายแต่ไม่มักง่ายต่อให้เจ้ามีทรัพย์มากเกินกว่ากองท่วงศิลาผามายาเทวีก็ใช่ที่จะได้มาซึ่งความตั้งใจในพลังแห่งศรัทธาที่มากความบริสุทธิ์ได้ อย่ามองข้ามพลังงานจากแรงศรัทธาที่เขาตั้งใจเพียรกระทำนำส่งมาร่วมรังสรรค์สร้าง สถูปาเทวานิวาสน์ เมื่อแล้วเสร็จยาตรามูรติ ศรี อรรถนาถเดวีศวรา ขึ้นสถิตนั้น๓๖๐องศาโดยรอบมูรติแห่งเรานั้นพึงประกอบไปด้วยแรงอธิฐานที่บริสุทธิ์ …

ไม่มีปากใดในโลกาพิภพจะเอ่ยนามแห่งเราเหล่าเทพเทวดาผ่านปากร่ายเวทย์เอ่ยมนต์ดลคาถาเรียกขานนามแห่งเราผ่านโองการใดๆที่จะอัญเชิญเหล่าเทพเทวดาให้ยาตรามาสถิตในสิ่งที่มนุษย์โลกสร้างได้ฉันใด ฉันนั้นเจ้าจงจำไว้ให้ขึ้นจิตตนว่า เทวาวาสแห่งเราต้องปราศจากอวมงคลจิตใดๆตั้งแต่รากฐานยังยอดที่ครอบไว้ด้วยฉัตรา ไม่จำเป็นต้องมากด้วยราคาแต่จงมากด้วยความตั้งใจจากแรงศรัทธาที่เพียรตนร่วมสร้างสถานแห่งเรา เทวาวาส ไปพร้อมๆกับเจ้าเขาเหล่านั้นหาได้เคยพบเจอพักตร์หรือก็ไม่ เขาเหล่านั้นไม่เคยแม้ได้เห็นการยาตราของเรา ไฉนเขาเหล่านั้นถึงนำส่งมาให้เจ้าได้ใช้ในการรังสสรค์สร้าง นั้นคือความเพียรตนที่มากความตั้งใจ ผิดกับคนที่เคยพบพักตร์สบสายเนตรแห่งเราหยิบจับเขียนให้เป็นกิจนิสัยยามว่างหรือก็ไม่ …

*** ก่อกองกูณฑ์ถวายมันตรา ***

ไม่ที่เห็นคือไม่มีการมอดไหม้ที่พึงเป็นจากแรงใกล้ชิดเจ้าฉันใด ลมเปลี่ยนทิศชีวิตเปลี่ยนทางรอดพ้นความตายมาได้ก็เพื่อสานต่อในเจตนารมณ์การเป็นผู้สร้างของเจ้านั้นให้เสร็จสำเร็จสมดั่งจิตในจริตที่เจ้าปรารถนา อย่าได้เสียเวลาอันมีค่าทุกวินาทีมีค่าต่อสิ่งที่เจ้าปรารถนาจะมี เวลาสั้นยาวหาได้มีใครรู้ไม่จงใช้เวลาที่มีให้คุ้มค่ากับสิ่งที่มีค่านั้นคือความเพียรในตนตั้งแต่เริ่มตราบจนทุกวันนี้ก้ล้วนแล้วแต่ทำตามวิถีแห่งเจ้า อย่าเสียเวลามองพิธีที่มีกำในจิตจากสถานใดๆ แต่จงมองไว้เป็นแบบอย่างที่ไม่ควรนำมากระทำนั้นคือการเรียกร้องที่บ่งบอกถึงความไม่พร้อม เชื้อเชิญมาเพื่อหวังในทรัพย์ เรียกมาร่วมก็หมายอิงแอบแนบศาว่าด้วยพิธีบดบังไว้ด้วยกำ อย่าได้ให้กรรมในกำเหล่านั้นมาครอบจิตในจริตเจ้าผู้สร้างเทวานิวาสน์เป็นอันขาด เริ่มจากอย่าได้ขลาดในความจริงจงกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความจริง สาวกแห่งเราต้องมีความจริงเป็นแนวทางจะ๙เดินไปในทางทิศใดนั้นความจริงเท่านั้นที่จะเป็นศาสตราวุธที่คุ้มครองให้เจ้าปลอดภัย …

จงอย่าปลอดคซึ่งความจริงไม่ว่าสิ่งนั้นจะบั่นทอนจิตเจ้ามากหรือน้อยเพียงใดมันไม่ใช่บททดสอบจากทิพย์สภาฟ้าเบื้องบน แต่มันคือตำราชีวิตที่มากคนรอบข้างที่นำปัญหาในจิตเขามาให้รับรู้ จงรับรู้แต่เพียงเรื่องของตน รู้หน้าที่ๆเกี่ยวข้องกับตนเท่านั้นพอ รากฐานแห่งสถูปาประกอบไปด้วยจิตบรรจงเขียนที่มอดไหม้ด้วยแสงสว่างในจิตของคนเคียงเจ้า หน้าที่ๆเจ้าพึงกระทำคือการรวมรวมพลังศรัทธามาไว้รอบสถูปาแห่งเราตั้งแต่รากฐานยันยอดฉัตรา ไม่มีสถานใดในโลกาพิภพทำแต่สิ่งที่เจ้าอยากให้เราสถิตนั้นต้องทำ ทำพลังงานทุกพลังงานจากธรรมชาติ-พลังงานจากแรงศรัทธาให้เป็น๑ จับวางสิ่งเหล่านั้นเสมอเข้าที่เข้าทางในวิถีศรัทธาเคียงดิน ดินครบ น้ำครบ จิตครบ พร้อมบังเกิดศาสนว่าด้วยพิธีอาสนศวราให้เป็น๑เดียว กราบ …

ป.ล. อักษรแต่ละตัวนำเสนอถึงความหมาย หมายใดก็หมายนั้นจะมีคุณค่ากับคนที่เห็นค่าเป็นธรรมดา และด้วยความในหมายผ่านตาฅนจำพวกลักจะมูบูชาลักเหล่าทวยเทพเทวดาแวะเวียนเข้ามาสอด ส่อง สาระแนพึงงดเสือกที่จะคาบความไปแหลแถกันในที่ลับ ภิรมย์ ล ลอ พึงมองลิงไว้เป็นครูนำพาชีวิตลิงไม่เคยลวงจ้าวฉันใด ฉันนั้นลวงตนมักร่วมวงลวงกันเองก็อย่าเอ่ยความเท็จเกิดไม่ทันยุคส่งต่อกัน บางจำพวกทันเพียงศกสุดท้ายก็ต้องเล่าความนำขยายเรื่องจริง ตามท้องเรื่อง ดีพึงหัดทำปรับสันดานท้ายสุดสิ้นซากลาจากภพหนอนจะได้ไม่ไชปากฝากไว้ให้คิด สวัสดี … แม่พระเพลิง