ปฐมบทความ๑อักษรสยาม พ-พอ ย่อมาจากวลีคำกล่าวเตือนสติตนเองว่า พอ พ.พอมากด้วยความหมายหยิบจับมาต่อท้ายขัดเกลาจิตผู้ศรัทธาเช่นดิฉันให้รู้ พอ ด้วยความไม่รู้พอในจิตนั้นไม่เคยปราณีใครหากมิรู้พอ พอตัว พอตน ขัดเกลาให้เรานั้นพอเพียงกับบาทวิถีแห่งตน กว่า๓ทศวรรษบนเส้นทางแห่งศรัทธาในมหามายาแห่งศักติมายา กับ๑อัตลักษณ์เฉพาะบุคคล ผ่านเอกลักษ์ว่าด้วยสัญลักษณ์บ่งบอกถึงพระนามอันศักดิ์สิทธิ์ที่ดิฉันให้ความเคารพ ทุกครั้งที่คิดรังสรรค์สร้างศิลป์ย้อนถามใจตัวเองทุกครั้งว่า พอหรือยังไม่พึงพอ ย้อน-คิด-พิจารณา ถามใจตนเองไฉนถึงยังไม่รู้ พ.พอ แรงแห่งศรัทธาที่มีในจิตกับ๑คำตอบเดิมๆที่ดังกึกก้องขึ้นในใจ…
มายา
