ปฐมมงคลชีวิตบนบาทวิถีแห่งศรัทธาในมหามายาแห่งศักติมายา เริ่มเห็นนั้นก็หมายถึงโสตประสาทความเป็นเราเริ่มรับรู้เมื่อสายตาแรกเห็นเสมือนจริตในจิตตนได้สัมผัส กาลเวลาผ่านเลยมาร่วม๔สิบปีเศษกับพระนาม *** องค์เจ้าแม่ศรีมหาอุมาเทวี *** ภาพในความทรงจำเทพเทวี๔พระกรผู้มีพระพักตร์สงบนิ่งน่าเกรงขามทรงสถิตนั่งบนบัลลังก์ราชอาสใน๑พระกรทรงถือต้นอ้อยไว้ในหัตถา เริ่มต้นจากภาพพิมพ์จำหน่ายในยุควันกระเตาะละอ่อนต่อโลกสมัยเรียนโรงเรียน กรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย เห็นแล้วชอบก็ซื้อติดมือถือออกจากอัมมะสถานกลายกรุงสยามกลับเรือนมาใส่กรอบไม้ไหว้บูชาตามประสาเด็กเริ่มหัดไหว้เทพเจ้า นึกย้อนก็พาภิรมย์นึกแล้วขำจุดธูปยังไม่เป็นท่องความนำขยายใดๆก็ไม่เอาอ่าว ... อ้าวไม่ถึงอ่าวแต่เอาเข้าจริงๆไม่ตอแหลเอาดีเข้าตัวเหมือนสาดทาในยุคสมัยนี้เริ่มดี ดีคือรู้ดีไปหมดรู้นามยังพออภัยให้เป็นทางแต่ที่ไม่ให้อภัยในจิตของกระแสพามูผ่านจอนิยามนุ่งขาวถอดท่อนบนกิ๊กกิ๊กก๊ากก๊ากน่าขำสิ้นดี กาลก่อนย้อนวันวานไม่มีให้เห็นภาพแบบนี้เลยสักรูว๊ายมิใช่สักเรือน กาลก่อนแต่นานมานิยมในนิยามชุดขาวเสื้อกุยเฮง-กางเกงปั๋งลิ้มสีขาวเท่านี้ก็หรูหราหมาไม่เห่า ตรงกันข้ามกับยุคสมัยนี้โลกทั้งในอยู่ในจออยากรู้อยากเห็นอะไรเพียงแค่กด ค่าความต่างกระจ่างสายตาแต่จะจริงเท็จประการใดนั้นขึ้นอยู่ที่บุญนำพาหรือซ้ำกรรมในกำซัดก็เท่านั้นเอง เริ่มไม่ถึงเดือนเวียนวนยังไม่ทบวันกำเนิดรู้ไปหมดต้องแบบนั้นต้องแบบนี้…
ฟ้า๑เดียวในดวงใจ
