สุขใดก็สุขนั้น สุขก่อนสิ้นลมหายใจเช้า-ออกพึงสร้างสุขในจิตคิดนั้นให้เป็นจริง จริงในขณะที่เราเจ้าของกายายังมีลมหายใจ พึงค้นหาสุขในจิตตนให้พบเจอว่าสุขแท้สุขใจจริงของเราผู้เป็นเจ้าของลมหายใจเข้า-ออกนั้นสุขกับสิ่งใด พึงเร่งกระทำสุขในจิตเรานั้นให้เป็นจริง จริงกับสุขนั้นต้องผ่านความคิด วิเคราะห์แยกจำแนกสุขให้ดีเสียก่อนลงมือทำ สุขแห่งตนต้องไม่ได้มาด้วยความทุกข์ของผู้อื่น และสุขในตนจะสุขจริงสุขแท้ที่ได้มาครองนั้นต้องปราศจากการเบียดเบียน-ตอแหล-แถเท็จให้ได้มาซึ่งสุข สุขนั้นหาได้ครอบครองได้นานไม่เพราะเป็นสุขที่ได้มาจากความทุกข์ทางกายา-วาจา-ในจิตราของผู้อื่นนั้นหาใช่ความสุขที่ถาวรไม่ ... สุขกับสุกสำเนียงเสียงภาษาฟังดูละม้ายคล้ายกันแตกต่างกันในความหมาย หากลมหายใจเข้าออกยังมีสุขที่มีอาจจะปรับเปลี่ยนเป็นสุกก็เป็นได้เพราะกิเลสในจริตตนเป็นตัวแปรเปลี่ยนนั่นเอง ๑สุขล้านความหมายสุขที่ดิฉันกำลังจะเล่าความนำขยายให้ได้อ่านนั้นก็คือ *** สุขก่อนตาย *** เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย ๔กฎหลักที่ทุกลมหายใจต่างต้องพบเจอและหลีกหนีไม่พ้นทั้ง๔ข้อนั้นคือสัจธรรมความเป็นจริง…
สุขก่อนลาภพ
