ม. มือ

ปฐมบทความคนชอบเล่าดิฉันเลยชอบเขียนสวนกระแสฅนไม่ชอบอ่าน *** มือ นั้นสำคัญไฉน *** ม มอ ม้า … นั้นสำคัญไฉนๆดิฉันจึงหยิบยก๑ในอักษรสยาม มอ ม้าขึ้นมาเขียนบทความไว้อ่านยามว่างระหว่างวันสอนใจ(ตนเอง) มอ ม้าย่อมาจากวลีคำว่า *** มรณานุสสติ *** วลีคำๆนี้เป็น๑สัจธรรมสอนใจสอนให้รู้(ตื่น)สอนให้เห็น(จริง) สอนให้กระจ่างในจิตหากคิดเป็นก่อนความตายจะมาถึงตน กับโจทย์หลักของชีวิตนั้นก็คือ ความตาย วลีคำว่าตายที่ทุกลมหายใจต่างหนีไม่พ้นเราทุกคนผ่านมากับเหตุการณ์เกิดๆที่ไม่รู้ตัวเฝ้ารอวันจนรู้เรื่องราวที่ผ่านมาจากปาก๒มือมารดาผู้ให้กำเนิดเกิดเป็น เรา เราทุกคนต่างใช้เวลาเสียเปล่าไปในแต่ละวันพร้อมรอก็แต่เพียงวันสุดท้ายของชีวิตจะมาถึง ความตาย ความตายลาลับจากภพชาตินี้ที่ไม่มีใครรู้ดวงชะตาในราศีศกจะดับสิ้นลงเมื่อใด ต่อให้เจ้าเข้าร่างผีผ่านกายก็ยากที่จะสัมผัสบอกได้ถึงมิติลี้ลับที่เป็นความลับของสวรรค์เบื้องบน บุญนำกรรมแต่ง ต่างก็เข้าไม่ถึงปริศนาแห่งความตายด้วยกันทั้งสิ้น จิตก็พึงหยุดมโนมองสิ่งที่ทำให้เป็นธรรมนะเจ้าค่ะ …

ม. มอ มือ คือปัจจัยแรกที่จะสร้างคนให้เป็นคนหรือสร้างความตายให้กับคนก็มาจาก ม มอ มือของคนเรานี่เองที่เป็นสื่อนำพาความตายมาถึงตัวจะช้าหรือเร็วจะตายจากหรือตายทั้งเป็นก็ด้วยน้ำมือตนคนกันเองด้วยกันทั้งสิ้น คนทุกคนต่างใช้มือในการหยิบจับสิ่งต่างๆรอบข้างตอบสนองตามใจในตนที่สั่งมา ใจสั่งมาว่าหิวข้าวมือก็เป็นตัวกลางหยิบจับหาอาหารส่งผ่านเข้าปาก ใจสั่งมาว่าอาบน้ำมือก็เป็นตัวทำหน้าที่ขัดล้างถูสิ่งสกปรกออกจากร่างกาย แต่ด้วยพิ้นที่แห่งนี้เป็นพื้นที่ว่าด้วยศาสตร์ที่ไม่ชักพาใครให้เป็นประสาท ว่าด้วยเรื่อง ม มอ มือแห่งศรัทธาพาหลงผิดหยิบจับนำพาไปสู่ความตาย(ทั้งเป็น) …

บทความทุกถ้อยวลีนี้ดิฉันตั้งใจเขียนไว้เตือนใจตัวเองกับบุคคลใกล้ชิดที่เรียกดิฉันว่า แม่ ถึงแม่คนนี้ไม่ได้เป็นแม่ผู้ให้กำเนิดเกิดชีวิตใคร แต่ก็เป็นแม่ที่มอบคำอบรมสั่งสอนชี้แนะแนวทางบนเส้นทางแห่งศรัทธาสำหรับบุคคลที่แวะเวียนเข้ามาอ่านผ่านจอไม่ให้หลงผิด เห็นผิดเป็นชอบหาใช่แม่ดิฉันพระเพลิงอย่างแน่นอน โหมโรงเสมออู่กล่อมลูกน้อยนอนเปล โอ้ละเห่แต่เล็กจนโตโอ้แม่ถนอมอุ่นไอรักจากฝ่ามือแม่ผู้ให้กำเนิดเป็นคุณผู้แวะมาอ่าน คุณและคุณลืมไออุ่นจากหัตถาผู้มีพระคุณคู่นั้นกันแล้วหรือยังเจ้าค่ะ ถ้าผู้อ่านตอบในจิตว่ายัง ยังไง ถามใจตนเองใหม่อีกครั้งถ้ายังไม่ลืมไออุ่นจากหัตถาคู่แรกที่โอบอุ้มเรามาตั้งแต่อิงอาศัยอยู่ในอู่วิเศษเชิงนอนนั้นก็คือครรภ์มารดา ส่อสำเนียงเสียงแรกในโสตประสาทหูเราได้ยินตั้งแต่ตายังไม่ลืมนั้นก็คือคำเรียกว่า ลูก เราหารู้ได้ถึงความหมายของคำว่าลูกแต่โสตประสาทเด็กทารกน้อยทุกคนต่างตอบรับวลีคำว่า ลูก ด้วยสีหน้ายิ้มมุมปากมือไขว่คว้าจับกำในสิ่งที่สัมผัสได้แน่น นั้นก็คือปลายนิ้วชี้ของมารดาบังเกิดเกล้า …

ม มือ ล้างมือ ในโลกแห่งความเป็นจริงเราต่างถูกอบรมสั่งสอนกันมาก่อนจะเริ่มลงมือทำอะไรนั้นต้องล้างมือให้สะอาด ตั้งแต่วัยเยาว์มารดาก่อนจะหยิบจับสัมผัสโอบอุ้มเราก็ล้างทำความสะอาดมือก่อน ก่อนอื่นเลยบทความนี้เป็นบทความนำเสนอเรื่องศาสตร์แห่งศรัทธา ๒มือไม่นำพาความตายก่อนเวลาอันควรนั้นต้องพิจารณามือในความต่างให้ถ่องแท้ อย่าได้ตกเป็นเหยื่อในน้ำมือใครในแวดวงแห่งมายา(ลวง) ก่อนเริ่มปฏิบัติตนตามวิถีในศาสนพิธีใดไม่ให้เป็นกรรมกับตนเองหรือเรียกให้ถูกจริตก็ สายศรัทธาในพระมารดาชนนีแห่งศรีตรีจักรวาล มาจะเอ่ยบทไปชาวฮินดูชนต่างปฏิบัติล้างมือล้างเท้าให้สะอาดก่อน๙เท้าเข้าสู่สถานเทวดาสถิต ไม่ว่าจะเป็นภารตะทั่วแค้วนแดนใดรวมไปถึงเราผู้ศรัทธาต่างอารธรรมพึงกระทำให้ละม้ายคล้ายเหมือนผู้ศรัทธาในถิ่นกำเนิดเกิดอารยศรัทธาแห่งภารตะชน ภาพที่เห็นผ่านตาเริ่มตั้งแต่ร้านค้านำเสนอขายบุปผานานาพรรณรวมไปถึงของไหว้ของบูชาที่จัดเตรียมไว้พร้อมจำหน่ายหน้าวัดวาทุกหนแห่ง ผู้ขายต่างยื่นขวดเทน้ำผ่านมือให้ผู้ซื้อพร้อมชำระล้างมือให้สะอาดก่อนถือของบูชาที่ซื้อหามานั้น ๙เท้าเข้าสู่เขตวัดวาเทวดาภิรมย์ …

ตรงกันข้ามเหล่าศรัทธาต่างอารยบางจำพวกหาได้สอนในสิ่งที่พึงกระทำเริ่มแรก ล้างมือไม่ต้องล้างไม้แต่ต้องล้างเท้าให้สะอาดเสมือนวิถีภารตะชนต้นฉบับโป๊ะไม่โป๊ะก็ว่ากันตามเนื้อผ้า เป๊ะไม่เป๊ะก็ว่ากันตามเนื้อหาหน้างานของผู้นำในแต่ละสาย มาช้ายังดีกว่าไม่มาเพราะเหล่าสายศรัทธาต่างอารยโดยมากจะเป็นชายรักสวย หญิงลักงามเสียส่วนใหญ่ชายจริงหญิงแท้จะไม่ค่อยโดดเด่นเป็นสง่าสักเท่าไรในแวดวง มู คา รู หรือ มู นอก รู เอาเป็นว่าเมื่อรู้แล้วว่าพึงมีกาลเทศะต่อบาทวิถีศรัทธาให้สมจริงก็แล้วกัน จะอบรมนั่งบ่มควันในศาสนใดก็อย่างลืมบอกกับใจตนว่า จิตอยากทำ ใจอยากบูชาสรรเสริญถวายก็พึงล้าง๒มือตนให้สะอาดเสียก่อน บอกกับใจท่องไว้ให้ขึ้นใจตน มรณานุสติ วลีสอนใจเจ้าค่ะ …

ม มอ มะนาวในฝ่ามือสีแด๊งแดงเด่นเป็นสง่าน่าภิรมย์ชม ภาพๆนี้ตั้งใจนำเสนอไว้เป็นอุทาหรณ์ในเพลากลางคืนหมาชอบหอนไว้สอนใจ ม มะนาวถูกหยิบจับขึ้นใช้ในศาสนว่าด้วยพิธีพลีถวายต่อเทพเทวดาในแบบภารตะชนในยุคสมัยนี้นิยมใช้กันอย่างเเพร่หลายทุกซอกตรอกซอยครอบคลุมไปยังทุกภาคแห่งสยามศรัทธา เมื่อมีจิตคิดสรรเสริญเทพเทวดามะนาวเป็น๑ปัจจัยหลักที่ถูกหยิบจับขึ้นใช้ถวายต่อพระมารดาชนนีแห่งศักติมายามากที่สุด ไม่ว่าจะด้วยแสงประทีปน้อยใหญ่ที่ใช้ในศาสนพิธีพลีถวายบูชาผู้นำในพิธีต่างหยิบจับขึ้นใช้ ผ่าครึ่งซีกบ้างเต็มผลบ้างตามอัธยาศัย ถ้าย้อนถามถึงความหมายไฉนเลยถึงต้องนำผลมะนาวมาใช้ในศาสนว่าด้วยพิธี เคยตั้งข้อสงสัยในจิตย้อนถามใจตนเองกันบ้างไหมเจ้าค่ะ …

แม้แต่พวงมาลัยร้อยแบบภารตะนิยมเองเราก็ต่างเห็นผ่านตาว่าทุกพวงบุปผานานาพรรณสลับสีสวยงามแทบจะทุกพวงล้วนมีมะนาวเขียวบ้างเหลือบ้างห้อยร้อยแขวนเด่นเป็นสง่า บางเรือนร้อยมะนาวสลับพริกแดงบางเรือนนิยมร้อยสลับมะเขือครบทุกสายพันธุ์ก็มีให้เลือกชม แต่การทัศนาภิรมย์ชมนั้นต้องใช้ใจพิจารณาให้ถ้วนถี่ก่อนจำนำมาใช้ในเรือนตน ศาสตร์บางศาสตร์มีไว้ใช้เฉพาะกับความเชื่อแต่ก้ไม่ใช่หลงเชื่อกับสิ่งที่เห็นผ่านตาโดยไม่รู้ถึงความหมาย จิตหมายเป็นมงคลชีวิตอาจจะกลับสลับเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ตนหาได้ปรารถนานั้นก็คือ ความ ซ ซอ ซวยซับซวยซ้อนซวยซ่อนปมตายด้วยสิ่งที่ตนกระทำ เมื่อสายตาเห็นปากมีพึงถามให้รู้ความปากในสังคมแวดวงแห่งมายาศาสตร์มีด้วยกันหลายปาก ปากครูปากกูรูรวมไปถึงปากกูรู้จังพึงถามความจากหลายปาก นำความที่ผ่านปากผู้นำชนมาย้อนคิด วิเคราะห์ พิจารณาด้วยวิจารณญาณส่วนตนอีกครั้งว่าเหมาะสมหรือไม่เหมาะสมกับเรือนตน …

๒มือที่เปรอะเปื้อนผลชาดสีแดงหาใช่เป็นมือที่ขาวสะอาดเสมอไปบางครั้งการพิจารณาผ่านสีผิวที่เปลี่ยนไปด้วยการหยิบจับสิ่งต่างๆว่าด้วยของใช้ในศาสนพิธีกรรม อาจจะเป็นการเริ่มแสวงหากรรมมาสู่ตนก็เป็นได้เกิดเป็นคนหาใช่เกิดเป็นคชสารเห็นช้างขี้อย่าคิดขี้ตามช้าง วลีคำกล่าวนี้มีไว้สอนใจยุคสมัยโบราณสยามเราแต่นานมา ย้อนถามใจก่อนหลงศรัทธาในฝ่ามือคนมากสีๆที่เปรอะมือนั้นทำด้วยรักหรือทำด้วยลักจุดหมายปลายทางที่แตกต่างสำเร็จย่อมไม่สำเร็จมรรคผลเพราะคนและฅนนั้นต่างชอบหวังในผลที่ตนกระทำคือ สันดาน สันดานความเป็นคนถ้าทำด้วยรักสิ่งที่พึงจำไว้เป็นแนวทางในความคิดย้อนมองถึงความเจริญงอกงามในชีวิตของมือหลากสี หยิบจับเปลี่ยนผงสีไม่เว้นวันมีความเจริญตนในด้านใดที่สังคมโลกให้การยอมรับ หยิบจับขึ้นสร้างรังสรรค์ในสิ่งต่างที่นำพาให้หลงกับศรัทธาแฝงทิ้งท้ายด้วยการในกาลขอทรัพย์ร่วมสร้างก็ให้มีเห็นเป็นประจำ หยิบจับเปลี่ยนผงสีแล้วประสบพบความสำเร็จพึงย้อนคิดไว้สอนใจ ลมหายใจยังมีดูไว้เป็นมรณานุสสติสอนใจก่อนตาย …

เท่าที่ผ่านมากว่า๓ทศวรรษกับบาทวิถีแห่งมายา(ลวง) ใจคนต่างคิดหวังอยากจะมีนั่นมีนี่ด้วยกันทั้งสิ้น สิ่งที่อยากมีเป็นเรื่องยากที่จะมีได้ตามใจตนปรารถนาด้วยความพร้อมเป็นเหตุ เหตุเริ่มอยากมีด้วยความไม่พร้อมเมื่อไม่พร้อมจะมีปากสนองตอบแทนใจเริ่มร่ายวลีคำหวานหว่านความให้ได้มาด้วยทรัพย์รังสรรค์ เริ่มต้นดีมากด้วยความไม่รู้นั้นคือความบริสุทธิ์แต่ความบริสุทธิ์เริ่มจางหายลงไปเลื่อยๆเพราะความอยากมีสุดของที่สุดในวิถีที่คนเรานั้นปรารถนาจะสมปรารถนาหรือไม่นั้นก็ล้วนแล้วแต่ผ่านปากนำเสนอหยิบจับผ่าน๒มือเพื่อสนองตอบกับใจที่สั่งมา สั่งผิดหรือสั่งถูกการในกาลเวลาเท่านั้นที่จะพิสูจน์คน คนหลายคนชีวิตพังพินาศสิ้นก็ด้วยผงสีบนผ่ามือที่เปลี่ยนไปชีวิตคนหาได้เจริญตนให้เจริญ๙หน้าได้ด้วยผงหลากสีในศาสนว่าด้วยพิธีฉันใด ฉันนั้นพิธียังลงท้ายด้วยกำไม่ตัดกรรมที่ตามตัดทอนชีวิตเราผู้หลงในบาทวิถีแห่งศรัทธาจะประสบพบความสำเร็จในชีวิตจะเจริญ๙หน้าได้เช่นไร ถ้าใจยังสั่งมาให้หลงทางผิดในบาทวิถีแห่งศรัทธาเกิดหน้าที่แห่งตนพึงกระทำจริงไหมเจ้าค่ะ …

หวานด้วยรสผ่านลิ้นพึงอม ขมในคอพึงกลืน หวานนั้นจะกลายกลับเป็นขม ขมนั้นจะกลายกลับเป็นหวานชุ่มคอ เป็นความจริงอีก๑มุมมองที่คนในสังคมยากจะเปิดใจยอมรับหาก๒รูจมูกยังทำหน้าที่หายใจเข้าและออกพึงย้อนคิดไว้เป็น มรณานุสสติสอนใจตนเอง คำหวานมันซ่อนเล้นแอบแฝงไปด้วยสิ่งที่ปรารถนาจะได้ลองย้อนถามใจตนเองเวลาอยากที่จะได้อะไรหรือคาดหวังจะได้มาในสิ่งนั้นที่ตนปรารถนาจะได้รับจากผู้อื่น คุณเอ่ยคำขอผ่านคำหวานชักแม่น้ำทั้งร้อย๘สายเริ่มปฏิบัติการผ่านปากสู่๒รูหูบุคคลที่คุณคาดหวังจะได้รับในสิ่งที่เอ่ยปากขอ รักชอบเอ่ยคำหวานท้ายที่สุดก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกก็ด้วยคำหวานที่เอ่ยไว้ย้อนทำร้ายใจตนเอง …

คนและฅนบางจำพวกแบบมือส่งผลในรสหวานหอม สตรอว์เบอร์รี แท้ที่จริงหากพิจารณาให้ดีมันก็คือสตอแหลชอบแถเท็จเบอร์๑ที่ส่งความหวานให้ไม่เว้นวันคนทุกคนในสังคมโลกชอบหลงในรสหวานจากวลีคำตอแหลแถเท็จ คำชม คำยกยอปอปั้นคนช๊อบชอบเพราะมันเป็นพื้นฐานของสันดานนำพามาสู่ความหลงผิด พึงพิจารณาในวลีคำหวานพร้อมทบทวนในสิ่งที่ถูกส่งมอบให้ว่าสิ่งนั้นคือคุณประโยชน์หรือสิ่งนั้นไร้ซึ่งคุณประโยชน์สำหรับชีวิตคุณและคุณ สิ่งต่างที่ผ่านปากมันไม่ไวดั่งใจต้องอาศัยส่งผ่านมือ ม มือนั้นสำคัญไฉนๆคนทุกคนถึงต่างเป็นผู้ชอบรับมากกว่าการเป็นผู้ให้ โดยเฉพาะของฟรีที่รับผ่านมือมันจะตามมาด้วยการเสียรู้ เสียทรัพย์ เสียเวลาท้ายที่สุดก็คือเสียความเป็นตัวคุณไปอย่างน่าเสียดาย …

ความจริงจงเจริญ เจริญในตนนั้นแท้ที่จริงแล้วคนทุกคนนั้นต่างเจริญตนได้ด้วยตนหาใช่เจริญได้ด้วยใครอื่น ความเจริญของคนทุกคนต่างเจริญวัยมาได้ก็ด้วยตนหยิบยื่นในสิ่งต่างที่เรียกว่าอาหารในแต่ละมื้อประทังชีวิตผ่านมือที่หยิบจับเข้าปาก อาหารครบใน๕หมู่กายแปรเปลี่ยนเป็นพลังงานสร้างความเจริญเติบโต ไม่มีเทพเทวดาพระองค์ใดจะนำพาให้คุณอื่มและไม่มีใครที่จะหยิบยื่นป้อนใส่ปากเสมือนมารดาผู้ให้กำเนิดเกิดเป็นคุณ แต่สิ่งที่พาหลงผิดเพราะติดในจริตฅนจิตหมู่ร่วมด้วยช่วยกันเสริมแต่งให้คนกลายเป็นเทพอวตารเดินดินใช้ชีวิตอยู่แบบทรมานทรกรรมก็มีมาก มากจนแยกไม่ออกด้วยสายตาจึงนิยมส่งเสริมกันและกันเพื่อผลประโยชน์ส่วนตนด้วยกันทั้งสิ้น …

หลายคนที่ผ่านวิถีแห่งกรรมๆที่ตนเองแสวงหามาในรูปของพิธีลงท้ายไว้ด้วยกรรม หากคิดกระทำโดยไม่แยกแยะว่าสิ่งใดพึงกระทำและสิ่งใดมิพีงกระทำ จงอย่าได้เกรงกลัวกับบาปถ้าใจยังไม่คิดถึงกุศลผลบุญ จงอย่าได้กลัวกับความตายเพราะสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในชีวิตนั้นก็คือการตายทั้งเป็น จะคิดก็ต่าง จะทำก็พลาด ความสำเร็จผิดพลาดจะประสบพบวลีคำว่าสมปรารถนาในชีวิตได้เช่นไร คนดีต้องเริ่มจากคิดเป็นแต่หาใช่คิดจะเป็นในสิ่งที่มิใช่ตน คนทุกคนต่างมีแบบอย่างในบาทวิถีแห่งตนแต่สิ่งที่คนทุกคนลืมบาทวิถีแห่งตนหลงในรูป หลงในเสียง หลงในภาพที่เห็นผ่านจอว่ามันคือสิ่งที่ดี ดีแท้ต้องเริ่มจากความคิด ดีจริงต้องเริ่มจากการกระทำตน พิจารณาถึงวิถีที่ตนมองเป็นแบบอย่างก็พึงคิดทบทวนปรับใช้ให้เหมาะสมกับความเป็น ตน …

วันเวลาที่ผ่านมายังไม่สายเกินแก้หากคิดย้อนทบทวนบทความในวลีคำข้างตนให้ถ้วนถี่ในสิ่งที่ผ่านมากับบาทวิถีที่คุณผู้แวะมาอ่านเกิดกำเนิดศรัทธา ศรัทธาสอนให้คิด ศรัทธาสอนให้รู้ ศรัทธาหาใช่สอนให้เป็นในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวตนความเป็นคุณไม่มีมือคู่ใดบนโลกใบนี้ที่พร้อมจะโอบอุ้มดูแลคุณในเวลาที่คุณเรียนรู้ปฐมตำราแรกในการใช้ชีวิต พลิก-คืบ-คลาน-นั่ง-เดิน มือนั้นคือ๒มือแม่ผู้ให้กำเนิดเกิดเป็นคุณจะทำดีปฏิบัติดีต่อแม่แห่งศรัทธาในคราบแห่งมายาใด หรือปรนเปรอตัวแม่แห่งมายาใดๆผ่านการสรรเสริญพลีบูชาถวายทั้งชีวิตก็หาได้สำเร็จสมดั่งจิตตนปรารถนาได้ไม่ หากคุณยังไม่ได้ดูแลเอาใจใส่แม่ผู้ให้กำเนิดเกิดเป็นคุณ พรใดในตรีจักรวาลหาได้เกิดกำเนิดเป็นมงคลกับชีวิตหากคุณนั้นยังไม่เคารพในพระคุณบูชาในมารดาของตน …

แม่ผู้ให้กำเนิดเกิดเป็นคุณ๑เดียวในจักรวาล คือ มารดาแห่งชีวิตๆจะได้ดีผ่านการเลี้ยงดูอบรมสั่งสอนให้รู้ถึงการใช้ชีวิต หากตำราชีวิตเล่มแรกของความเป็นคนยังขาดและขลาดการใช้ชีวิตให้เป็นอยู่ได้ดีในสังคม ๙เท้าออกจากเรือนพบเจอคุณธรณีมารดาแห่งปฐวีกว้างใหญ่ไพศาล เดินจนกายาเหนื่อยล้าดับความกระหายคล้ายร้อนด้วยน้ำคุณแห่งคงคาชนนีไหลหลากมาไม่ขาดสาย หากคุณยังมีฟ้าเป็นหลังคามีดินเป็นพื้นเรือนให้อิงอาศัยกระดูกสันหลังตั้งตรงชี้ขึ้นฟ้าชี้ลงดิน กางมือออกขนานผืนดินที่๙เดินขยับแขนทั้ง๒ช้างซ้ายและขวาเงยหน้าขึ้นมองผืนฟ้ากว้างไกลสุดสายตา พึงย้อนถามใจคุณว่าลีลาในมายาที่กำลังกระทำอยู่นี้คุณบินขึ้นไปสู่เมฆาได้เช่นสกุณาแลปักษาหรือไม่ ถ้าไม่ คุณเป็นคน๑คนที่สืบทอดผ่านพันธุศาสตร์ให้ดำรงไว้ซึ่งเผ่าพันธุ์มนุษย์บนโลกใบนี้ หมั่นย้อนถามใจในสิ่งที่เห็นมองให้กว้างกับสิ่งรอบข้างหนทางชีวิตยังอีกแสนยาวไกล ที่เวียนผ่านเข้ามาในทุกวินาทีของชีวิต มองให้ป็น คิดให้ได้ ในขณะที่ยังมีลมหายใจเข้าและออก กระจ่างด้วยความจริงในทุกสิ่งก่อนความตายจะมาถึงตนพึงหมั่นเพียรเรียรให้รู้ รู้แท้นั้นต้องรู้จริง กราดตามองในสิ่งที่ตนกระทำย้อนสอนใจ *** มรณานุสสติ *** ความจริงจงเจริญ … เพลิงในมายา