คิดถึง

ปฐมบทความคนชอบเล่าดิฉันเลยชอบเขียนสวนกระแสฅนไม่ชอบอ่าน *** ดักชินชนนี๑เดียวในดวงใจ *** ปีละครั้งกับการเดินทางข้ามฟ้ากราบเบื้องบาทพระมารดาชนนีตามสัญญาใจที่ให้ไว้แต่นานมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เดินทางสู่ดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์ อันนาปูรณา เป็นคนชอบฝันและฝันนั้นก็เป็นจริงทุกคราไม่มากความใดให้มากเรื่องๆสัจจะวาจาคือสิ่งสำคัญ ดิฉันไม่มีจิตสัมผัสจับกระแสญาณใดๆเป็นแค่เพียงสายใยสายศรัทธาธรรมดาที่ไม่ธรรมดาก็ตรงที่พูดแล้วต้องทำ ทำให้ดีที่สุดกับสิ่งที่เคยเอ่ยสัจจะวาจาไว้เบื้องหน้าชนนีสถานแห่งนี้ สินบนทางใจกำเนิดเกิดขึ้นจากใจเรามิเช่นนั้นใจคิดสิ่งที่พึงสืบสานด้วยกายาตอบสนองใจ เจริญเจ้าค่ะ …

คิดถึงจึงมาหาและมาทุกครั้งก็จะชอบนำบุปผามาลัยร้อยแบบสยามนิยมหอบหิ้วข้ามฟ้ามาถวายชนนี ดิฉันเป็นคนชอบมโนแจ่มเจิดจรัสด้วยสิ่งสวยงามในอารยธรรมเราชาวสยามไปฝากแม่ คิดเองเออออไปเองว่าแม่คงเบื่อในสิ่งที่ผ่านสายพระเนตรทุกวี่วัน ติดไม้ติดมือไปถวายแม่ความสุขใจก็บังเกิด มโนจิตแล้วเป็นสุขไม่ตอแหลแถเท็จรีดทรัพย์ใครก็มโนไปเถอะมังค่ะ แต่อย่ามโนเพ้อพบจิตแปรปรวนสรวนแสร้งญาณแม่เข้าร่างหวานวลีคำหวานพากัน ซอ-วอ-ยอ ซวยนะเจ้าค่ะ …

ผลหมากไม่มีรากไม้นะเจ้าค่ะจะมีก็แต่ขนมหวานเราชาวสยามที่ไม่ได้ปรุงจากไข่กุ๊กแลไข่ก๊าบท่องไว้ในจิตแยะแยะด้วยเมนูมังสิรวยก็มิได้ต้องปราศจากการปรุงแต่งจากสิ่งชีวิตเท่านั้น ความเคยชินของเราชาวสยามนิยมไหว้เทพบูชาเทวดารวมถึงผีสางนางไม้ก็จะติดตาตรึงใจกับเครื่องทอง ทองหยอด-ฝอยทองพร้อมเม็ดขนุนพักเจ้าค่ะต้องพักเทพเทวดาภารตะไม่นิยมชมชอบเลย เมนูหวานที่นำฝากพระมารดาชนนีครั้งนี้ข้าวตู ข้าวตอก ข้าวเหนียวแก้ว ถั่วเหลืองกวน กาละแม กระยาสารทครบ๕ธัญพืช ผลไม้ก็ตามแต่ฤดูกาลในสยามมีจำหน่าย บุปผามาลัยร้อยแบบสยามเด็ดกลีบพับร้อยสลับกลีบสีสวยงาม ที่ขาดไม่ได้ในทุกครั้งที่เดินทางไปกราบเบื้องบาทชนนีก็เห็นจะเป็นพวงมาลัยเขี้ยวกระแต ถวายมาแต่เริ่ม๙เดินบนบาทวิถีแห่งศรัทธาดอกเล็กแต่กลิ่นฟุ้งกระจายหอมไกลชื่นใจจัง แหมเกือบลืมบุปผาชูโรงเรียกสายตาชาวเนปาลีได้ทั้งวัดลินลนีศรีอลังการ ลินลี่ขาดไม่ได้เลยส่วนตัวช๊อบชอบบานอลังการถูกใจดิฉันเป็นที่สุด บุปผาชูโรง …

เรียบง่ายได้ใจความศรัทธาไม่ต้องมากความให้มากเรื่องชนนีพูดได้บนเรือนชานมายาเทวีสอนสั่งเสมอว่า จะไปไหว้พระ บูชาเทพเทวดานอกเรือนนอนที่ไหนพึงเตรียมของไหว้ให้พร้อมสรรพไปจากเรือน อย่าฝึกสันดานหวังน้ำบ่อหน้าจะมีดั่งใจเราปรารถนาหรือไม่ ต้องรู้จัดรู้เตรียม สันดานเลยชอบเตรียมกมลสันดานชอบขนเรื่องขนของไหว้ของบูชาใครเคียงใกล้ย่อมทราบดีว่าน้อยไม่แน่นเนืองประเทืองสยามช๊อบชอบ ทำไปเถอะเจ้าค่ะปีละครั้งที่เราเดินทางมากราบบาทพระมารดาชนนี หาได้มาทุกวี่วันมาขอพรแม่บอกกล่าวแม่อย่างน้อยให้แม่เห็นถึงความตั้งใจ มโนจิตแจ่มจรัสไปเองว่าชนนีปลื้มในจิตอวยชัยให้ชุดใหญ่กลับสยามหน้าที่การงานเฮงปังไหลหลากมาด้วยทรัพย์รังสรรค์สร้างสถานนามแห่งชนนี สุขใจจริงมังค่ะ …

สิบนิ้วพนมไม่มากด้วยมนต์ไม่ช๊อบไม่ชอบดลคาถาชอบเอ่ยวลีคำภาษาเกิดกำเนิดเป็นสยามศรัทธาให้แม่ฟัง คิดเองอีกเช่นเคยแม่จะได้รู้ว่าลูกนี้มาไกลมาจากแผ่นดินสยามอันไกลโพ้นข้ามฟ้าโดยสารนั่งนกเหล็กมากราบแม่ สิบนิ้วพนมขึ้นเหนือศีรบอกกล่าวแม่จ๋า วลีคำนี้บอกเลยว่าส่วนตั๊วส่วนตัวช๊อบชอบ *** แม่จ๋า *** แลดูเหมือนลูกออดอ้อนแม่ วลีแรกที่ออกจากใจลูกมาตามสัจจะวาจาที่กล่าวไว้กับแม่เริ่มสาธยายเป็นรายการย่อยให้แม่ฟังลูกนำสิ่งนี้มาจากแผ่นดินสยามเปลี่ยนอรรถรสให้แม่ภิรมย์ ประทานความเป็นศิริมากมงคลให้ลูกเทินขึ้นศีรกลับแผ่นดินเกิด เจริญรุ่งเรือง …

กราบ กราบ กราบ กราบแล้วก็กราบอีกกราบให้หายคิดถึง๓ร้อยกว่าทิวาราตรีกาลกว่าจะได้มากราบบาทพระมารดาชนนีที่ดิฉันรักษ์ ปิติในจิตน้ำตาไหลทุกคราเหมือนลูกได้พบแม่ความปิติก็คือความดีใจหาใช่ญาณแม่จะเข้าร่างแบบสาดทารูชอบมโนในต่างแดนสยามนะจ๊ะ โน โน โน ญาณแม่เข้าร่างไม่เคยมีอยู่ในโสตประสาทไปไหนมาไหนญาณชอบตามเข้าร่างอาเพศสิ้นดี ๓สิบกว่าปีที่๙เดินบนโลกแห่งมายาศรัทธาไม่เคยจกประสาทลวงหลอกตัวเองว่าฉันก็เป็นร่างพระแม่คนนึง เป็นตัวตนของตนเองทำดี คิดดี สร้างกรรมดีละเว้นกรรมชั่วก็ยากเกินทน โอ๊ยแม่จ้าวแสร้งตอแหลเป็นญาณพระแม่เข้าร่างแสดงขำให้แขกชมไม่ใช่สันดานดิฉันมังค่ะ บอกกับใจเสมอว่าเจ้ามีศาลให้กราบไหว้ ผียังมีโลงนอน จ้าวโลกยังปรารถนาจะเข้ารูจ้าวที่ไหนจะเข้าร่างไม่รู้ที่ไม่รู้ทางเน๊อ มโนจิตหลุดพาบ้งที่แปลว่าบ้าอย่าสรรหาทำกันนะเจ้าค่ะ สาด-ทา-ต๊ายแลนด์ คริ คริ คริ

ตะมอยโปรยอักษรพาเพลินข้ามปัจจัยสำคัญไปนิดเรื่องร่ายมนต์ดลคาถาจริงๆดิฉันเป็นคนไม่ชอบ บทพระธรรมยังไม่เข้าหูจะใฝ่รู้มนต์ดลคาถาไปทำเพื่อ ก็บอกกล่าวแบบลูกเสวนาพาภิรมย์กับแม่บทถวายที่นิยมกันในที่แจ้งเอ่ยมนต์ร่ายคาถาแต่ไม่มีคำแปลแล้วไอ้และอีที่นั่งพนมมือไหว้ตามผิวหมองคล้ำด้วยแดดเลียหน้าจะเข้าใจหรือ คนยังไม่เข้าใจในภาษาแล้วเทพเทวดาที่ร่ายมาร่วมวงอวยชัยรับของบูชาจะเข้าใจอย่างนั้นหรือ ส่วนตัวไม่นิยมตรงกันข้ามชอบใช้ใจ ใจเราคือบรรทัดฐานของทุกสิ่งถ้าใจเราบริสุทธิ์ ทรัพย์ที่ซื้อหาผลหมากไร้รากไม้ถวายเทพเทวดาบริสุทธิ์ทุกสิ่งก็ดีเป็นศิริมากมงคลกับตัวเราเอง …

แต่ถ้าพิจารณาในสิ่งที่นำพามาถวายต่อเทพเทวดาในแต่ละรายการเสมือนสาวสายป่านนำว่าวขึ้นสู่เมฆาจะเอาอะไรมาดี ดิฉันเป็นคนมีอาชีพและอาชีพที่มีหาใช่ทรงเจ้าเข้าผีจกทรัพย์รีดหว่านหวังในของมีค่าจากใครในสายศรัทธา ภาคภูมิใจเป็นที่สุด๓ร้อยกว่าทิวาราตรีกาลที่เวียนผ่านกลับมาบอกแม่เล่าให้แม่ฟังถึงหน้าที่การงานเจริญรุ่งเรืองด้วยพรของแม่หนุนนำ ดิฉันไม่เคยเล่าความทุกข์ในใจให้แม่ฟังไม่ว่าจะเป็นชนนีสถานใดที่๙เท้าเข้าสู่สถานของแม่เลยสักครา ขอก็แต่เพียงวลีคำสั้นๆให้ลูกกลับไปพบกับความเจริญในชีวิตปีหน้าฟ้าใหม่ลูกจะกลับมากราบเบื้องบาทแม่ พร้อมกับนำความสำเร็จมาให้แม่ทัศนาภิรมย์ชม เท่านี้ก็สุขใจนะเจ้าค่ะ …

ทุกครั้งที่๙เท้าเข้าสู่ศักติสถานดิฉันจะเป็นปลื้มในจิตทุกคราเจ้าหน้าที่จำได้ดี นมัสเต ไทยแลนด์ ทักทายกลับ สวัสดี เนปาลี สิ่ง๑ที่ควรมีติดตัวไปนั้นก็คือความตั้งใจความบริสุทธิ์ใจกับศรัทธาในตนแต่หาใช่สันดานควักเงินจ่ายซื้อใบเบิกทาง สันดานนิยมกระแสยุคนี้นี้เป็นเอามากนะเจ้าค่ะสำหรับสัดทาต๊ายแลนด์ ต่างชาติต่างภาษากันก็จริงอยู่แต่สิ่งเดียวที่มีเหมือนกัน แรงแห่งศรัทธาในพระมารดาชนนี เงินซื้อไม่ได้ในทุกสิ่ง และเงินก็ซื้อหาศรัทธามาครอบครองไม่ได้เช่นกัน อย่าได้ใช้สันดานโปรยทรัพย์ทำทานเหมือนพ่อนาคก่อนเข้าอุปสมบทหว่านจ่ายแจกนะเจ้าค่ะ สิ่งที่ชาวเนปาลีมีคือใจ น้ำใจไมตรีที่ดีงาม และสิ่งที่เขามีอยู่ในใจนั้นคือพระนามแห่งพระเป็นเจ้า เงินหาใช่พระเจ้าเสมอไปจำไว้ให้ขึ้นจิตนะเจ้าค่ะสาด-ทา-ต๊ายแลนด์ …

ลวงรีดปล้นนะย๊ะมาง่ายก็หว่านง่ายคือสันดานฅนรู ๙เดินออกจากรูต้องมากบารมีด้วยคราบร่างพระแม่น่าอับอายสิ้นดี อาการแปลกไม่รู้เนื้อรู้ตัวไม่รู้ตนทำอากัปกิริยาประกอบจังหวะผิดทำนองในสยามก็เกินทน เวลาไปต่างแดนพึงรักษ์ไว้ด้วยชาติกำเนิดเกิดเป็นสยามมาเยือนอย่าเป็นบ้าให้ภารตะชมมันไม่น่าภิรมย์ชมเลย อย่าทำตัววางตนเป็นชนนีสัญจรเข้าร่างแล้วหนีบเส้นเสียงแสดงอิทธิฤทธิ์เหวี่ยงหัวร้องกรี๊ดเสมือนงานชิงเปรตแห่ผีตาโขนเสวนากับเนปาลีชนไม่รู้เรื่อง เสียงหัวเราะจะกึกก้องให้ขายหน้าสยามในรุ่นต่อไปนะเจ้าค่ะ สาท-ทา-ต๊ายแลนด์-คัม-ขาย-ขำ คริ คริ คริ

เกิดกำเนิดเป็นลูกหลานสยามสิ่งที่ทุกคนต่างมีอยู่ในสายเลือดนั้นก็คือมารยาทเราต่างถูกอบรมสั่งสอนมาให้นั่งลงกับพื้นสิบนิ้วพนมเวลาเข้าหาผู้รับผู้ใหญ่รวมถึงบูชาพระพุทธปฏิมารวมไปถึงเทพเทวดา ไปต่างแดนไม่ต้องหยิบยกพกไปให้เสียค่าน้ำหนักก็แค่เอาออกมาใช้ เบื้องหน้าเราคือพระมารดาชนนีผู้ยิ่งใหญ่ในตรีจักรวาล บางครั้งเข้าเมื่อตาหลิ่วหาใช่ต้องหลิ่วตาตาม แขกนิยมยืนเราชาวสยามนิยมนั่งแขกมองเราเราก็มองแขกต่างคนต่างมองขนบธรรมเนียมประเพณีแตกต่างกัน ต่างกันด้วยลีลาแต่มายาในศรัทธาเราหาได้มีเท่าแขก แขกเดินเท้าเราต่างถิ่นรถจอดลงเดินเพียงไม่กี่ก้าวแรงแห่งศรัทธาผิดกันอย่างสิ้นเชิง แต่อย่าเผลอเสียเชิงสั่นร่างเหวี่ยงศีรให้แขกชมนะเจ้าค่ะ สาด ทา ต๊าย แลนด์ …

สัมภาระเวลาเหินฟ้าไปต่างแดนดิฉันชอบขนๆเช่นนี้ทุกครั้งครบเครื่องเรื่องมูแลงรูจ ไม่ต้องบอกครบทุกสิ่งผลหมากไร้รากไม้แม้กระทั่งธูปหอมดิฉันก็ต้องพกติดกระเป๋าไปด้วย แต่เป็นธูปหอมแบบสยามนิยมนะเจ้าค่ะ ธูปดำเรียกติดปากว่าธูปแขกๆคิดมโนไปเองอีกเช่นเคยอะไรที่ต่างกับสิ่งที่เคยได้กลิ่นเป็นประจำจะไม่เกิดแรงดึงดูด ต้องหอมกรุ่นจรุงจิตกว่าที่เคยได้รับกลิ่นหอมแบบนางเมินคงไม่งาม ชอบสวยๆงามๆแต่งามหน้าดิฉันไม่นิยมมังค่ะ …

ทันที่ที่นกเหล็กรักเราเท่าผืนฟ้าลงจอดเปลี่ยนถ่ายย้ายมานั่งรถถึงโรงแรมที่พักก็คนละไม้คนละมือจัดแยกว่าชุดไหนจะไปสักการะบูชาสถานที่นามมงคลใด แต่สถานที่แรกของทุกการเดินทางสู่อันนาปูรณา ศักติสถาน ดักชินกาลีชนนี๑เดียวในดวงใจ จัดครบจบที่สวยงามบุปผานานาพรรณ พวงมาลัยร้อยสวยงาม พร้อมตั้งขบวนแห่ออกจากโรงแรมที่พักมุ่งหน้าสู่หุบเขาแห่งความมืด มง-มง-มง-มงเท่ง-มง แต่ไม่มง-เท่ง-ตุ๊บนะเจ้าค่ะ คริ คริ คริ

ภาพพร้อมบอกแล้วว่าดิฉันเป็นคนชอบถ่ายภาพแต่ไม่นิยมถ่ายซีรอคคัดสำเนาใครมากระทำเสียนามปสากกา *** แม่พระเพลิง *** เริ่มต้นในสิ่งใดไว้ในวันวานทุกวันนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยนทิศคิดเป็นผู้ตามใคร อย่างว่าทางใครก็ทางมันแต่ไฉนเลยพวกคัดสำเนาถึงช๊อบชอบมาอิงแอบสอดส่องคัดสำเนาไปเป็นตนคนมีหาง(หน้า)คบหาไม่ได้จริงๆ ใครเดินทางขนอะไรดิฉันไม่เคยอยากรู้ตรงกันข้ามเวลาดิฉันทำอะไรจะในสยามหรือห่างไกลแผ่นดินสยาม หยิบจับสั่งทำหรือสั่งรังสรรค์สร้างเทวมงคลใดร้านไหน มุมไหน เมืองไหนแมงสอดแมลงส่องบินเวียนวนสาระแนผ่านจออยากรู้ไปเสียหมดจริงไหมเจ้าค่ะคุณผู้แวะเวียนมาภิรมย์ชมอ่าน #ความจริงจงเจริญ …

จากภาพคือต่างแดนณ.อันนาปูรณานะเจ้าค่ะหาใช่ร้านค้าบุปผานานาพรรณในแดนสยาม ไปไหนไปกันไม่ต้องช่วยดิฉันออกสักบาทขอเพียงรักษ์ไว้ในฟ้าเดียวกัน สิบนิ้วพนมขึ้นเหนือศีรจิกหน้าสวยผ่านเลนส์พร้อมบันทึกภาพถ่ายเป็นพอ เรื่องของไหว้ของบูชาไม่เคยเรียกเก็บเงินคิดบวก คูณ หากำไรตัดทอนค่าใช้จ่ายทริปต่างแดนแบบตัวแม่ๆที่นิยมแสร้งทำทัวร์เถื่อนเหินหาวญาณแม่เข้าร่างพาชมเมืองแดนภารตะเสริมพลัง อา บู ดา บี้แขกเบ้หน้าหนีมีถมไปนะเจ้าค่ะ ระวัง …

เรื่องของไหว้ของบูชาถึงไหนถึงกันเล็กหรือก็ไม่ น้อยหรือก็ไม่นะขนข้ามฟ้าตั้งใจจัดเตรียมไปถวายให้ครบทุกสถานนามมงคล๑เดียวในดวงใจไม่ขาดมีแต่เกิน แน่นเนืองประเทืองสยามช๊อบชอบ ลองดูสิเจ้าค่ะแบบฉบับความปังต้องอลังการงานขนจากสยามเหินฟ้าไปต่างอารยศรัทธา ขนสิ่งสวยงามจากสยามไปถวายพระมารดาชนนีสุขใจจริงเป็นเช่นไรต้องลองกระทำ ดิฉันไม่นิยมเตรียมชุดสวยพอกหน้าฉ่ำขาวเป็นกระดาษจับโบ้เอจิกหน้าบันทึกภาพกลับมาสร้างภาพผ่านจอณ.สยามว่าฉันไปมาแล้ว ไปก่อนไปหลังใช่สำคัญอยู่ที่ๆไปมารู้คิดรู้กระทำมากน้อยเพียงใด เล่าใครก็เล่าได้อ้างใครก็อ้างได้แต่ไปมาลาไหว้จะมีสักกี่คนที่ รู้รักษ์ถ้อยวลีคำว่า กาลเทศะ หายากนะเจ้าค่ะ …

ท้ายสุดสวยๆงามๆเพิ่มความหวานจิบน้ำนางเอกบนเมฆาระหว่างบินกลับสู่สยามขาไปขนเท่าที่เห็นขากลับไม่ต้องถาม ขนกลับไม่ได้เลยสักชิ้นกายาหมดเรี่ยวแรงต้องส่งตามหลังกลับสยามเท่านั้นมังค่ะ บทความนี้ไม่มากด้วยสาระใดแต่อยากฝากไว้ให้ คน ไม่ ลัก อ่าน ได้อ่านตั้งแต่ต้นจนใกล้จบบทความ วิถีชีวิตจะเจริญ๙หน้าต้องมีอาชีพและอาชีพที่หยิบจับขึ้นกระทำนั้นต้องบริสุทธิ์สัมผัสได้ถึงที่มาของที่มาแห่ง ทรัพย์ในผลกำไร อย่าอาศัยหนีบเสียงออกจากปากลวงใครในคราบชนนี บาปในกำ กำที่ซ้อนไว้ด้วยกรรมที่กระทำมันมีอยู่จริง …

ควาชอบในความต่างย่อมมีสิ่งแปลกบังเกิดขึ้นผ่านสายตาโสตประสาทพึงพิจารณาย้อนถามใจตน สิ่งที่กระทำในมายาแปลกไปกว่าความเป็นตนกระทำนั้นท้ายที่สุดแล้วนั้นเราเองหรือเทพเทวดาหรือผีห่าซาตานตนใดแฝงเข้าร่างให้กระทำหรือก็ไม่ เรารู้เราไม่ใช่เรื่องแปลกแต่จะเป็นเรื่องแปลกถ้าเป็นคนไม่รู้ตนเอง ศรัทธาต้องมีสติ สติมาปัญญาเกิด สติกระเจิงพาหมดตัวมาก็ไม่น้อยเรารู้เรา เราไม่ชอบให้ใครผิดวาจาผิดสัญญา มิเช่นนั้นสิ่งที่เราไม่ชอบก็อย่ากระทำเสียเอง คน และ ฅน ความหมายต่างกันที่ ต่างคิด ต่างกระทำ ความเป็นคนเจริญได้ไม่ยาก แต่ฅนเจริญยากเพราะฅนมีสันดานไม่ยอมรับตัวตนที่ตนกระทำ สวัสดี … เพลิงในมายา