Home

ปฐมมงคงการในกาลว่าด้วยศาสตร์แห่งศักติมายาศาสตร์ที่ไม่เป็นประสาทกับ๑ตำราชีวิตที่ไม่เคยกางตำราเล่มใดในโลกาพิภพขึ้นกระทำ ด้วยสันดานไม่ชอบทำตนตามกระแสแต่ช๊อบชอบวางตนให้สวนกระแสตรงข้ามมูเตนอกรูอย่าชัดเจน คือฉัน เพลิงในมายา ๑ความเชื่อบนบาทวิถีองค์ครูแห่งศรัทธาในแบบฉบับเรือนชานมายาเทวีสอนให้รู้ ร รอ ไฉนต้อง รอ เลยต้องนำพามาเล่าความนำขยายกับบาทวิถีความเชื่อส่วนบุคคล กรุณาถีบจักรยานใช้วิจารณญาณเข้าร่วมในการแวะเวียนเข้ามาทัศนาชมจะได้พาเพลินบันเทิงกับตัวอักษรนำพามาขยาย *** วสันตวิษุวัต บูชา *** หลายคนอาจจะยังไม่เคยได้ยินวลีคำกล่าวนี้ผ่านหู หลายคนอาจจยังไม่รู้จักเก็บความไว้นำขยายประดับปัญญาจะได้เสวนากับคนมีเขาเช่นดิฉันรู้เรื่องนะเจ้าค่ะ ... ***…

Read more

ปฐมมงคลชีวิตบนบาทวิถีแห่งมายาศรัทธาหาใช่มากมีครบในทุกสิ่งตามกระแสสาดทารายวัน ที่นำเสนอผ่านจอเช่นทุกนี้หรือก็ไม่ โน่นนั่นนี่หลายสิ่งเน้นนำเสนอผ่านภาพบันทึกฉายผ่านสมบัติผลัดกันภิรมย์ทางสายตาต่อกัน เน้นมูรติหินดำ-ขาว-นวโลหะ-เบญจโลหะ-ไม้หอมสวยงามตามท้องเรื่องฅนจอมอวด งานสะสมมูรติเทพเทวดาไว้กราบไหว้บูชา หลายคนเห็นหลายปากช็อบชอบถาม แน่นเรือนไปหมดหมดแล้วคุณแม่ ด้วยสันดานรักด้วยชอบเห็นเป็นมิได้ ส สอ สันดานความเป็น กรู Eแม่พระเพลิง ไม่เคยเลือกหามูรติสวยตามกระแสมาเคียงเรือนเหมือนชาวบ้านชาวช่องสักเท่าไร ด้วยวิถี กรู ตนคนมีเขาผ่านมาครบทุกอรรถรสกับความชอบทำ ตรงกันข้ามเมื่อแรกเห็นชอบถูกชะตาไม่ต้องสวยงามคมชัดลึกตามแบบฉบับอารยศิลป์ใดๆตามกระแส สายใยสายศรัทธาภารตะตอนใต้ณ.สยามต่างนิยมชมชอบ…

Read more

ปฐมบทความเพื่อได้อรรถรสในบทความผ่านตัวอักษรดิฉันขอใช้สรรพนามแทนตนเองว่า กู กูที่กูเป็น ความเป็นกูที่ไม่เคยตายไปจากแวดวงมายาแห่งศรัทธา กว่า๓ทศวรรษนำพาผู้คนที่รักเคารพในพระนามแห่งศรีตรีจักรวาลทัศนาภิรมย์ผ่านภาพบันทึกฉาย ภาพเดียวล้านความหมายผ่านร้อยบทความผ่านตัวอักษรความจริงเท่านั้นที่จะนำพาให้ กูเจริญ เจริญตนคนเช่นกูคือเตรียมตนก่อนวายปราณความตายที่คนเราต่างหนีไม่พ้น *** มรณานุสติ *** รู้ตนก่อนวายปราณคือ๑บาทวิถีแห่งสุขในตนตราบนิรันดร์ ชีวิตผ่านมา๕สิบกว่าฝน ผ่านมาก็๕สิบกว่าหนาวไม่เคยย้อนถามใจตัวกูเองเลยสักคราว่าเกิดมาในภพชาตินี้กูเกิดมาเพื่ออะไร ไฉนทำตนวางตนในกิจแห่งมายาผ่านเงาฉายเพื่อใคร จนทุกวันนี้กาลเวลาสอนให้กูรู้จักรักษ์ตน จึงย้อนถามใจตัวกูเองเกิดกำเนิดมาเพื่ออะไร หลายคำถามที่ตั้งโจทย์ไว้ในใจกู แรกเริ่มเดิมความตามโจทย์เลยว่าชีวิตที่ผ่านมากูเคยมีสุขบ้างไหม…

Read more

สุขใดก็สุขนั้น สุขก่อนสิ้นลมหายใจเช้า-ออกพึงสร้างสุขในจิตคิดนั้นให้เป็นจริง จริงในขณะที่เราเจ้าของกายายังมีลมหายใจ พึงค้นหาสุขในจิตตนให้พบเจอว่าสุขแท้สุขใจจริงของเราผู้เป็นเจ้าของลมหายใจเข้า-ออกนั้นสุขกับสิ่งใด พึงเร่งกระทำสุขในจิตเรานั้นให้เป็นจริง จริงกับสุขนั้นต้องผ่านความคิด วิเคราะห์แยกจำแนกสุขให้ดีเสียก่อนลงมือทำ สุขแห่งตนต้องไม่ได้มาด้วยความทุกข์ของผู้อื่น และสุขในตนจะสุขจริงสุขแท้ที่ได้มาครองนั้นต้องปราศจากการเบียดเบียน-ตอแหล-แถเท็จให้ได้มาซึ่งสุข สุขนั้นหาได้ครอบครองได้นานไม่เพราะเป็นสุขที่ได้มาจากความทุกข์ทางกายา-วาจา-ในจิตราของผู้อื่นนั้นหาใช่ความสุขที่ถาวรไม่ ... สุขกับสุกสำเนียงเสียงภาษาฟังดูละม้ายคล้ายกันแตกต่างกันในความหมาย หากลมหายใจเข้าออกยังมีสุขที่มีอาจจะปรับเปลี่ยนเป็นสุกก็เป็นได้เพราะกิเลสในจริตตนเป็นตัวแปรเปลี่ยนนั่นเอง ๑สุขล้านความหมายสุขที่ดิฉันกำลังจะเล่าความนำขยายให้ได้อ่านนั้นก็คือ *** สุขก่อนตาย *** เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย ๔กฎหลักที่ทุกลมหายใจต่างต้องพบเจอและหลีกหนีไม่พ้นทั้ง๔ข้อนั้นคือสัจธรรมความเป็นจริง…

Read more

ปฐมบทความ๑อักษรสยาม พ-พอ ย่อมาจากวลีคำกล่าวเตือนสติตนเองว่า พอ พ.พอมากด้วยความหมายหยิบจับมาต่อท้ายขัดเกลาจิตผู้ศรัทธาเช่นดิฉันให้รู้ พอ ด้วยความไม่รู้พอในจิตนั้นไม่เคยปราณีใครหากมิรู้พอ พอตัว พอตน ขัดเกลาให้เรานั้นพอเพียงกับบาทวิถีแห่งตน กว่า๓ทศวรรษบนเส้นทางแห่งศรัทธาในมหามายาแห่งศักติมายา กับ๑อัตลักษณ์เฉพาะบุคคล ผ่านเอกลักษ์ว่าด้วยสัญลักษณ์บ่งบอกถึงพระนามอันศักดิ์สิทธิ์ที่ดิฉันให้ความเคารพ ทุกครั้งที่คิดรังสรรค์สร้างศิลป์ย้อนถามใจตัวเองทุกครั้งว่า พอหรือยังไม่พึงพอ ย้อน-คิด-พิจารณา ถามใจตนเองไฉนถึงยังไม่รู้ พ.พอ แรงแห่งศรัทธาที่มีในจิตกับ๑คำตอบเดิมๆที่ดังกึกก้องขึ้นในใจ…

Read more

ปฐมบทความ ป. เปรื่องประเทืองปัญญาดั่งเช่นปราชญ์ตนคนคิดสร้างให้แตกฉานรับเทกาลอันศักดิ์สิทธิ์ *** คเณศจตุรถี บูชา *** มาจะกล่าวถึงบทความไว้เตือนตนคนคิดสร้างเช่นดิฉัน หาได้คิดสอนใครต่อใครให้หยิบจับสิ่งต่างขึ้นบัตรพลีบูชาถวายหลายที่มากผู้รู้ผ่านสื่อหลายหลากถ้อยวลีคำผ่านจอแนะนำสอนไว้บูชา บอกกับใจหมดเวลากับการฉุดหยุดคนรอบข้างให้ตาสว่าง หมดเวลาเตือนใครให้พ้นวิบากแห่งกำในกรรมผ่านศาสนว่าด้วยพิธี วันสรรเสริญนามราชบุตรเอกแห่งศักติมายา ๑วันเฉลิมฉลองมงคลนามราชโอรสเอกบุรุษแห่งไศวนิกายนึกย้อนทบทวนความในวลีคำกล่าวของชนนี๑เดียวในดวงใจไว้เตือนตน *** หยุด คือ อย่า *** อย่า-ได้คิดทำ…

Read more

สวีดัดสวัสดีสายศรัทธาลูกชายอัมมะ-ลูกสาวศรีอัมมาที่แวะเวียนมาภิรมย์ชมวลีอักษรผ่านจอ ๑วลีคำนำหน้า องค์เจ้าแม่ ศรีมหาอุมา เทวี ดิฉันเชื่อว่าหลายร้อยพันยันหมื่นสายศรัทธาผ่านจอยุคสมัยนี้ไม่รู้ต้นไม่รู้สายภิรมย์แค่ปลายเหตุกับวลีคำว่า *** อัมมะ-ศรีอัมมา *** ปฐมบทความในเนื้อหากระทู้นี้ดิฉันย้อนความในวันวานที่เคยนำเสนอเรื่องของ *** เหรียญ *** เหรียญใดก็เหรียญนั้นเหรียญที่มากคุณค่าทางจิตใจกับ๙เเรกในบาทวิถีแห่งศรัทธาในมหามายาแห่งศักติมายาณ.สยามกับ๑วันวานที่ผ่านมากว่า ๓๐ปี ในยุคสมัยที่ดิฉันเริ่มต้น๙เท้าเข้า-ออกในศักติสถานแห่งชนนีกลางกรุงจะว่าไปในยุคสมัยนั้นดิฉันยังเป็นลูกชายอัมมะนะครับ คริ คริ คริ…

Read more

ปฐมบทความวลีคำครูเคยกล่าวไว้สอนใจการในกาลของไม้มีหัวไว้สอนใจ วิถีแต่โบราณในสายครูที่ดิฉันเคารพยกขึ้นไว้เหนือศรีวลีคำครูกล่าวเรือนคือที่อิงอาศัย เรือนคือที่พักพิง กาลก่อนไม่มีสิ่งใดจะคอยบอกเตือนการในกาลให้คนบนพื้นปฐวีได้ทราบ โบราณแต่นานมาจึงบอกกล่าวสอนศิษย์ในวิถีตนให้รู้ผ่านการได้เห็น เห็นในสิ่งที่พฤกษาในวิถีครูไว้สอนใจ ... *** ว่านนิยมแต่โบราณกาล *** ๑พฤกษาไม้มีหัวใต้พื้นปฐวีโบราณแต่นานมานิยมปลูกไว้หน้าเรือน คำครูได้กล่าวไว้ไม้มีหัวมากสรรพคุณไว้สอนใจให้รู้อดรู้ทน เทิดคุณบูชาครูว่านในวิถีครูแต่โบราณสอนให้รู้เห็น เห็นพฤกษานานาพรรณออกดอกให้ผลหมายการในกาลอันเป็นมงคลกำลังจะเวียนผ่าน หากเห็นหัวว่านแสงอาทิตย์ผลิช่อดอกพ้นหัวพฤกษาครูกล่าวไว้ ฝนน้ำฟ้ากำลังจะมาฝนเดือน๕ครูหมอว่าด้วยเครื่องปรุงยาเรือนครูหมอสมุนไพรแต่โบราณนิยมรองน้ำฟ้าไว้ปรุงโอสถ ... *** ผลิดอกก่อนผลิใบ…

Read more

ปฐมบทความคนชอบเล่าดิฉันเลยชอบเขียนสวนกระแสฅนไม่ชอบอ่าน *** ๒๔-๙ *** ใช้วิจารณญาณในการเข้าชม ไม่ทัศนาภิรมย์ก็ไม่ต้องอ่าน วลีคำกล่าวไว้ตั้งแต่เริ่มต้นบทความกันเลยนะเจ้าค่ะว่า หลายตัวอักษรที่รวมกันขึ้นเป็นประโยค หลายประโยคที่เขียนขึ้นเป็นบทความ คือ ความเชื่อส่วนบุคคล ที่เล่าผ่านภาพเก่าย้อนวันวานบันทึกไว้เมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๓๔ ครบ๓ทศวรรษในปีนี้ ๒๔ กันยายน ยาตราชนนี ภาพไม่ชัดสักเท่าไรเท่าที่เหลือผ่านจากอัคนีมาเยือนณ.ข้างเรือนเหลือไว้ให้ชมภิรมย์ในวันวานไว้สอนใจ กับศาสนพิธีสถาปนา…

Read more

ปฐมบทความคนชอบเล่าดิฉันเลยชอบเขียนสวนกระแสฅนไม่ชอบอ่าน *** ดักชินชนนี๑เดียวในดวงใจ *** ปีละครั้งกับการเดินทางข้ามฟ้ากราบเบื้องบาทพระมารดาชนนีตามสัญญาใจที่ให้ไว้แต่นานมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เดินทางสู่ดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์ อันนาปูรณา เป็นคนชอบฝันและฝันนั้นก็เป็นจริงทุกคราไม่มากความใดให้มากเรื่องๆสัจจะวาจาคือสิ่งสำคัญ ดิฉันไม่มีจิตสัมผัสจับกระแสญาณใดๆเป็นแค่เพียงสายใยสายศรัทธาธรรมดาที่ไม่ธรรมดาก็ตรงที่พูดแล้วต้องทำ ทำให้ดีที่สุดกับสิ่งที่เคยเอ่ยสัจจะวาจาไว้เบื้องหน้าชนนีสถานแห่งนี้ สินบนทางใจกำเนิดเกิดขึ้นจากใจเรามิเช่นนั้นใจคิดสิ่งที่พึงสืบสานด้วยกายาตอบสนองใจ เจริญเจ้าค่ะ ... *** หาชนนี *** คิดถึงจึงมาหาและมาทุกครั้งก็จะชอบนำบุปผามาลัยร้อยแบบสยามนิยมหอบหิ้วข้ามฟ้ามาถวายชนนี ดิฉันเป็นคนชอบมโนแจ่มเจิดจรัสด้วยสิ่งสวยงามในอารยธรรมเราชาวสยามไปฝากแม่ คิดเองเออออไปเองว่าแม่คงเบื่อในสิ่งที่ผ่านสายพระเนตรทุกวี่วัน ติดไม้ติดมือไปถวายแม่ความสุขใจก็บังเกิด…

Read more